Ο Mike Dunkley είναι ένας video artist ο οποίος αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στη δισκογραφία και το Corpus Clock είναι η πρώτη του απόπειρα. Η Record Label Records σπεύδει να μιλήσει για την επιστροφή της IDM κι εγώ τείνω να συμφωνήσω: ο Mike Dunkley πήρε μια σωστή απόφαση με την είσοδό του στη δισκογραφία κι έκανε ένα μεγάλο βήμα, φτιάχνοντας έναν πολύ ωραίο δίσκο.
Το Corpus Clock είναι ένας ηλεκτρονικός δίσκος, διακατέχεται όμως από πολυσυλλεκτικότητα. Σκοπός του είναι το πείραμα και γι’ αυτό θα συναντήσετε εδώ τεχνικές ηλεκτροακουστικής σύνθεσης να μπλέκονται με μελωδίες, με glitch και με παραμορφωμένα, πιτσαρισμένα, αλλόφρονα IDM beats, με chiptune αλλά και με αναλογικές διαθέσεις. Για να τα δημιουργήσει όλα αυτά ο Dunkley χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές, πράγμα που διόλου δεν αφαιρεί από τις εντυπώσεις που αφήνει το άλμπουμ. Ίσα-ίσα, το κάνει να μοιάζει με μια σύγχρονη δουλειά η οποία ατενίζει με αισιοδοξία το ηλεκτρονικό δισκογραφικό μέλλον.
Είναι στιγμές που ο Dunkley μοιάζει να νοσταλγεί το IDM της περασμένης δεκαετίας, το κοιτά όμως μέσα από ένα σημερινό πρίσμα, συνδυασμένο με τεχνικές που ήρθαν από την πριν και μετά τον Πόλεμο εποχή. Μπορείς έτσι να τον φανταστείς σ’ ένα μεγάλο στούντιο-εργαστήριο, περιτριγυρισμένο από πελώριες μηχανές του τότε να στέκονται δίπλα σε μικρούς υπολογιστές του τώρα –με τον ίδιο στη μέση, να ψάχνει τρόπο για να μπλέξει φαινομενικά άσχετες μουσικές μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει, αφού στο Corpus Clock θα ακούσουμε ψήγματα chiptune, world music ακόμα και italo-disco να παρελαύνουν μπροστά από ένα στέρεο IDM/πειραματικό οικοδόμημα. Τα κομμάτια αυτά περιστοιχίζονται από άλλα, χαρακτηριζόμενα άλλοτε από πιο πειραματικές κι άλλοτε από περισσότερο ambient διαθέσεις, φτιάχνοντας ένα σύνολο που δεν γέρνει προς καμία πλευρά και κυλάει ομαλά, παρ’ όλη την αντισυμβατικότητά του.
Ίσως λοιπόν το IDM να επέστρεψε, έστω κι αν δεν ακούγεται όπως παλιά. Το Corpus Clock μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις, να σε σηκώσει από την καρέκλα σου, αλλά και να σε πετάξει στο κρεβάτι σου. Δεν είναι σύνηθες να συναντάς κάτι τόσο ισορροπημένο, κάτι που δίνει σημασία και χρόνο συμμετοχής εξ ίσου στον πειραματισμό και στην ατμόσφαιρα, στις μουσικές αξίες και στην ατονικότητα, στην ηχητική λογική και στην παραφροσύνη. Ο Mike Dunkley χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που θέλει να έχει στη διάθεσή του και το αποτέλεσμα σε πείθει πως πολύ καλά έκανε.
{youtube}SLhjDToneBg{/youtube}
