Αρχικά ήρθαν οι συνεργασίες με τους Tinnie Tempah, Professor Green και Chipmunk και η σύνθεση επιτυχιών για τις Sugababes, τη Leona Lewis και τη Cheryl Cole. Μετά ήρθε η «επιβράβευση» από τον (για πολλούς καταστροφέα της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας) Simon Cowell, ο οποίος την έχρισε ως την αγαπημένη του συνθέτρια αυτόν τον καιρό –άλλωστε ένα τραγούδι που έγραψε δόθηκε στη μεγαλύτερη ανακάλυψη του X-Factor, τη Susan Boyle.
Ο λόγος για τη Σκωτσέζα Emeli Sandé (με καταγωγή από τη Ζάμπια), που γεννήθηκε με το όνομα Adele και το άλλαξε –για ευνόητους λόγους– η οποία αποφάσισε φέτος πως ήρθε η ώρα να κάνει ένα ολοκληρωμένο ντεμπούτο στη διεθνή δισκογραφία. Το όνομα της μπορεί να μη σας λέει τίποτα, όμως το “Heaven” κατέχει περίοπτη θέση στα ελληνικά ραδιόφωνα τελευταία και έχει σίγουρα κολλήσει στο μυαλό σας.
Το Our Version Of Events χάρισε στην Emeli Sandé το βραβείο των κριτικών στα Brit Awards και περιέχει τραγούδια που μιλάνε, φυσικά, για την αγάπη –με soul μελαγχολία και με πρωταγωνιστή το πιάνο. Το “Heaven”, με μελωδία σχεδόν ίδια με του “Unfinished Sympathy” των Massive Attack, λειτουργεί μεν σαν κράχτης, αλλά μάλλον μπερδεύει, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με το υπόλοιπο άλμπουμ. Το “My Kind Of Love” είναι η καλύτερη στιγμή αυτού, και είναι κρίμα που μάλλον θα το απολαύσουμε μελλοντικά «εκτελεσμένο» από τα ευτελή ταλέντα του X-Factor. Η συνέχεια περιλαμβάνει ακόμα περισσότερες μπαλάντες (“Where I Sleep”, “River”), κάποια πιο σκοτεινά περάσματα (“Mountains”), το αισιόδοξο “Next To Me” και αδιάφορα κομμάτια όπως τα “Clown” και “Suitcase”. Στο “Daddy”, η Sandé προσπαθεί να ακουστεί σαν την Amy Winehouse, όμως η προσπάθεια πέρασε και δεν ακούμπησε. Παρακάτω, η Alicia Keys γράφει μαζί της το γλυκανάλατο “Hope” –το ξεχνάς αμέσως– ενώ το άλμπουμ κλείνει με ένα bonus track ονόματι “Read All About It (Part III)”, τη συνέχεια δηλαδή της συνεργασίας με τον Professor Green για το “Read All About It”, το οποίο πέρυσι είχε σκαρφαλώσει στην κορυφή των βρετανικών charts.
Το συνθετικό ταλέντο και η φωνή είναι τα μεγάλα όπλα της Sandé και η επιτυχία τής έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα, καθώς είδε το δισκογραφικό της ντεμπούτο να κατακτά το #1 του βρετανικού album chart τον Φεβρουάριο και να το ξαναπιάνει τον Μάιο. Παρ’ ότι όμως οι βάσεις είναι καλές, το αποτέλεσμα που σερβίρει η κοντοκουρεμένη νεαρή αποδεικνύεται χλιαρό. Το Our Version Of Events υπολείπεται σε πάθος, δανείζεται ιδέες από μεγάλα ονόματα σε βαθμό υπερβολικό και επιδιώκει τον εύκολο εντυπωσιασμό. Η Sandé κινδυνεύει έτσι να τυποποιηθεί ως ερμηνεύτρια δακρύβρεχτων τραγουδιών (του τύπου που ο Cowell λατρεύει) ήδη από το ξεκίνημά της ή –ακόμα χειρότερα– να καταχωρηθεί ως μία ακόμα ακόλουθος της Keys. Θα μπορούσε περισσότερα.
{youtube}cwHe0ddggig{/youtube}
