«Μέχρι και σήμερα, συχνά πληκτρολογώ τη λέξη «hear» ενώ στην πραγματικότητα θέλω να γράψω τη λέξη «here». Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα μπερδέματα… Οι λέξεις βγαίνουν από τα δάχτυλά σου καθώς γράφεις χωρίς να το προσέχεις. Επίσης, ξέρω ότι πολύς κόσμος θα το διαβάσει χωρίς να αντιληφθεί το λάθος. Ο τίτλος It Starts Hear μοιάζει λίγο σαν ένας φόρος τιμής που αγκαλιάζει αυτό το ορθογραφικό μπέρδεμα, αυτό το ψέμα το οποίο αφήνει μια μάλλον περίεργη αίσθηση για κάποιον σαν εμένα, που περνάει μεγάλο μέρος της ζωής του εστιάζοντας σε ήχους»,
λέει ο Peter Broderick με αφορμή το τελευταίο του άλμπουμ http://www.itstartshear.com.
Ο μουσικός που μας έχει συνηθίσει σε μια πορεία αρκετά ετερόκλητη, φέτος αποφασίζει να κάνει κάτι περισσότερο δια-δραστικό. Καθώς λοιπόν ο ακροατής πληκτρολογεί στο διαδίκτυο τον τίτλο του νέου δίσκου, ανοίγει μια πόρτα που οδηγεί σε έναν προσωπικό χώρο του Broderick, στον οποίο μπορείς να ακούσεις κάθε τραγούδι ξεχωριστά, να διαβάσεις τους στίχους του και να μάθεις, με λίγα λόγια, την ιστορία που κρύβεται πίσω από κάθε σύνθεση.
Ιστορίες με άρωμα παιδικής ηλικίας και γεμάτες ασπρόμαυρο φιλμ, ιστορίες για κάποιες ενθουσιώδεις νυχτερινές συζητήσεις με φίλους και ιστορίες που γράφονται στους τοίχους μιας νεοϋορκέζικης τουαλέτας, ιστορίες με γεύση από μια σχέση που, αν και τελείωσε στο ερωτικό κομμάτι, συνεχίζει ακόμα με ανταλλαγή παραδοσιακής αλληλογραφίας, και ιστορίες για τον άγριο θάνατο ενός πουλιού. Ιστορίες γεμάτες μουσική για τη μουσική.
Κιθάρες και βιολιά, τσελέστα και μεταλλόφωνο, μελόντικα και πιάνο, κρουστά και σίνθια, hip hop περάσματα και μερικές σκόρπιες drone ριπές χτίζουν ήρεμα και σταθερά το soundtrack κάθε διήγησης του Broderick. Ο οποίος, με την εμπειρία που διαθέτει μέσω των συνεργασιών του αλλά και ως session μουσικός, φτιάχνει εδώ λιτές συνθέσεις με ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των ενορχηστρώσεων –με την πολύτιμη βοήθεια του Nils Frahm. Η ήρεμη φωνή του πάλι λειτουργεί σαν ένα ακόμα μουσικό όργανο, το οποίο «δένει» το συνολικό αποτέλεσμα, ενώ τα γυναικεία χορωδιακά φωνητικά στο παρασκήνιο δίνουν μια ακόμα πιο αέρινη χροιά.
Ο Peter Broderick έχει ασχοληθεί πολύ με το θέμα «ήχος» για να κάνει πλέον κάποιο σοβαρό στραβοπάτημα. Αντιθέτως, ξέρει πώς να αποφύγει ένα άνισο αποτέλεσμα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν σημαίνει πως μπορεί να έχει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε ό,τι έχει σκεφθεί. Έτσι, το It Starts Hear –ενώ έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που δίνουν την αίσθηση ισορροπίας σε ένα άλμπουμ– μοιάζει να λειτουργεί τελικά κυρίως ως μουσικό χαλί: πρωτίστως για τις διηγήσεις του δημιουργού του και δευτερευόντως σαν το μυοχαλαρωτικό μουσικό χαλί για τον ακροατή που πέρασε μια βάρβαρη ημέρα στη δουλειά και τώρα αδειάζει το κεφάλι του με ήρεμους ήχους.
Το αποτέλεσμα-soundtrack γίνεται βέβαια εύκολα αποδεκτό για μια μερίδα του κοινού, για τους πιο απαιτητικούς όμως αποβαίνει (ελαφρώς) κατώτερο των προσδοκιών. Η ενασχόληση του Broderick με τη συγγραφή μουσικής για τον κινηματογράφο φαίνεται διάχυτη σε αυτόν τον δίσκο, με τη διαφορά ωστόσο ότι δεν πρόκειται για ταινία αλλά για ένα αυτόνομο άλμπουμ –ούτε καν για ένα concept album. Και καλό είναι αυτά τα δύο να διαχωρίζονται, τόσο από το κοινό, όσο και από τους μουσικούς…
{youtube}q_QEh7nigpc{/youtube}
