Είναι καλό να υπάρχουν σταθερές. Πέρα από το πρακτικό του θέματος, μέσα από τις σταθερές οριοθετείται ένας χώρος και τα όποια σύνορά του. Διαμορφώνονται αντιλήψεις, γούστα, αισθητικές και προσλαμβάνουσες.
Για να μεταφέρουμε την αλληγορία στη μουσική πραγματικότητα, όχι, δεν νομίζω πως ο Yann Tiersen αποτελεί κάποια σταθερά ή σημείο αναφοράς στην ηλεκτρονική ορχηστρική μουσική. Μπορεί να μην είναι καν μέρος της, κρίνοντας από τα συνολικά επτά στούντιο άλμπουμ του και από τις μπόλικες συνεργασίες στις οποίες έχει συμμετάσχει –και όχι μόνο από τις δυο τελευταίες του κυκλοφορίες.
Αλλά αποτελεί μια δικιά μου σταθερά. Και μιας και σε αυτές τις γραμμές δεν γράφουμε τίποτα περισσότερο από την άποψή μας, δεν μπορώ παρά να το «πω» έτσι απλά: ο Yann Tiersen είναι μουσικός. Όταν διαβάζεις κάτι για αυτόν είναι για τη μουσική του, όταν ακούς κάτι από αυτόν είναι μόνο μουσική. Δεν ψάχνω ποτέ να βρω από ποιον επηρεάστηκε, με ποιους κάνει παρέα και αν βαρέθηκε ή τρελάθηκε ή απογοητεύτηκε και πώς κάτι τέτοιο επέδρασε στη μουσική του. Βάζω μόνο το (εκάστοτε) CD στο player και ακούω.
Ακούω λ.χ. εδώ το “Another Shore” και ταξιδεύω στις ακτές της Βρετάνης, ενώ οδηγώ αγκομαχώντας στην Κηφισίας. Ακούω το “Monuments” και φαντάζομαι πως τραγουδά μαζί του ο Jonathan Donahue και ας μην τον έχει συναντήσει ποτέ (…πιθανότατα). Γιατί η μουσική του Tiersen μου δίνει το δικαίωμα να θεωρήσω πως μπορεί να υπάρχουν συγκλίσεις αβίαστα και όχι πάντα βάσει σχεδίου. Ακούω το “The Gutter” και ενθουσιάζομαι με την κλιμακωτή οργανική εξέλιξη στο βάθος –κι ας μη φτάνει ποτέ στο ξέσπασμα που της αναλογεί για να με κάνει να θυμηθώ τους Sigur Ros του ( ). Και χαμογελάω όταν διαβάζω στα credits πως ο Ken Thomas –παραγωγός στο ( )– είναι παραγωγός στο “Gutter”, θέτοντας όλη τη συλλογιστική του κειμένου στον αέρα.
Παρόλα αυτά, δεν αλλάζει κάτι. Το Skyline είναι άλλη μια προσφορά του «κυρίου Amelie» για όσους χρειάζεται να ακούν 30 με 40 λεπτά μουσική χωρίς να τη σκέφτονται, χωρίς να την αναλύουν, χωρίς να την αποδομούν, χωρίς να την αναζητούν καν. Γιατί αυτή είναι εκεί για να ντύνει από στιγμές μέχρι το σύνολο μιας βαρετής και ασήκωτης καθημερινότητας. Κι αυτό είναι μια σταθερά. Πολύτιμη όσο και χρήσιμη.
{youtube}ukAzlmeAJbg{/youtube}
