Όχι και τόσο ανέλπιστη η επιτυχία του Gotye, κατά κόσμον Wouter De Baker. Άλλωστε στην Αυστραλία –όπου μεγάλωσε και ανδρώθηκε μουσικά– είναι ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους και αγαπητούς indie pop καλλιτέχνες.

Δούρειος Ίππος της παρείσφρησής του στα λοιπά Δυτικά ακροατήρια, το συμπαθέστατο single “Somebody That I Used To Know”, με την τόσο ταιριαστή συνδρομή της γλυκύτατης Kimbra να τραγουδάει «I think of all the times you screwed me over». Κοινότοπο βέβαια θεματολογικά (ο χωρισμός και τα παρελκόμενά του) αλλά εύστοχο και καθόλου γλυκανάλατο, με δημοφιλείς ποπ ευαισθησίες, το συγκεκριμένο τραγούδι λειτούργησε για πολλούς ως έναυσμα γενικότερης ενασχόλησης με τον Gotye. Έστω κι αν μεγάλο μέρος της αίγλης του βασίζεται στην παρακαταθήκη του Peter Gabriel. Ως αποτέλεσμα, ο Αυστραλός τραγουδοποιός έγινε ένα από τα πλέον γκουγκλαρισμένα ονόματα του τελευταίου εξαμήνου.

Στο Making Mirrors ο Gotye παρουσιάζει μια ντουζίνα τραγουδιών «περί ενδοσκόπησης», όπως ο ίδιος επισημαίνει. Μια προσπάθεια ανακάλυψης του εσώτερου κόσμου του Ενός, μέσω της λεπτομερούς παρατήρησης του ειδώλου του στον καθρέφτη. Κάτι που υποδηλώνεται τόσο από τον τίτλο του δίσκου όσο και στο συνοδευτικό artwork, το οποίο και σχεδίασε ο πατέρας De Baker είκοσι-και-βάλε χρόνια πριν.

Η ενδοσκόπηση αυτή επιδιώκεται με τη χρήση εκλεκτικών ρετρό ήχων, που δίνουν στο Making Mirrors μια πολυσυλλεκτική αίσθηση η οποία και το τοποθετεί αρκετά πάνω από τον μέσο όρο των αντίστοιχων κυκλοφοριών. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συνεπάγεται και την απόλυτη αρτιότητα, αφού εδώ ο De Baker δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες που παρουσιάζει. Δυνατότητες εύκολα αντιληπτές στη δυναμική εναρκτήρια τετράδα “Easy Way Out”, “Eyes Wide Open”, “Somebody That I Used To Know” και “Smoke And Mirrors”. Ειδικά η jazzy αίσθηση του τελευταίου με τις περί «you are a fraud & you know it, so you'd gladly sell yourself to others» στιχομυθίες και το γεμάτο κρουστά coda του, εντυπωσιάζει.
 
Είναι όμως η 180 μοιρών αλλαγή κατεύθυνσης από το σημείο αυτό και μετά που αποδυναμώνει το σύνολο. Είτε γιατί στη συνέχεια επιλέγονται πιο εύπεπτες προσεγγίσεις, είτε γιατί προσθέτονται σκοτεινά ηλεκτρονικά μοτίβα εκ διαμέτρου αντίθετα με το αρχικό vibe του δίσκου, τα οποία περιπλέκουν αχρείαστα το ηχητικό του προφίλ. Σε συνδυασμό μάλιστα με την όλο και πιο ήπια συνθετική πλεύση που ακολουθείται, εξανεμίζεται μεγάλο μέρος της γοητείας του τι εστί Gotye στα καλύτερά του. Οι περιπλοκές κατά την ηχογράφηση, αποτέλεσμα ενός εσώτερου διαπληκτισμού του De Baker με τον εαυτό του, ίσως και να ευθύνονται για τούτη δω την αμετροέπεια. Με τις καλές ιδέες όμως να υπερτερούν στο ζύγι, το στοίχημα του καλλιτέχνη με τον εαυτό του μάλλον κερδήθηκε, προς το παρόν τουλάχιστον...

 

 

{youtube}8UVNT4wvIGY{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured