Έναν περίπου χρόνο πριν, ήταν ο ήχος της δημιουργίας το διακριτό στοιχείο που είχε ζητήσει ο David Fincher να αποτυπωθεί στο score το οποίο συνέθεσε το δίδυμο των Trent Reznor & Atticus Ross για τις ανάγκες της μουσικής υπόκρουσης του Social Network. Φέτος, είναι ο ήχος του μυστηρίου και της απόγνωσης που, αντίστοιχα, επιχείρησαν να μεταφράσουν σε νότες οι δύο οσκαρικοί –πλέον– συνεργάτες, προς βρώση όσων απολαύσουν το remake του σουηδικού εκδοτικού & κινηματογραφικού φαινομένου Millenium.
Πράξη πρώτη της διάσημης τριλογίας, το The Girl With The Dragon Tattoo. Ένα φιλμ κλειστοφοβικό, μια ελεγεία στην εκ των έσω σήψη. Ο κοινωνικός αποκλεισμός, ένα αιματηρά σκοτεινό παρελθόν, μια γκρίζα, βουτηγμένη στην υποκρισία δυτικοευρωπαϊκή πραγματικότητα, το βίαιο τέλος της αθωότητας. Όλα αυτά τοποθετημένα σε ένα ιδιότυπο ιεραρχικό μοτίβο, το οποίο αναδύεται από τα βάθη του πυρήνα της σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ του David Fincher. Ο άψογος δε αφηγηματικός ρυθμός που επιτυγχάνει ο τελευταίος αναδεικνύεται ως ιδανικό πρίσμα της κινηματογραφικής μεταφοράς του περίπλοκου λογοτεχνήματος, ενώ αντικατοπτρίζεται και στο soundtrack –στο διεστραμμένο ηχητικό καλειδοσκόπιο του αρχιμάστορα των Nine Inch Nails.
Ακριβώς στο στοιχείο τους βρέθηκαν λοιπόν οι Reznor & Ross στο The Girl With The Dragon Tattoo, αφού ηχογράφησαν υλικό διάρκειας σχεδόν τριών ωρών το οποίο και αποτύπωσαν/κυκλοφόρησαν σε ένα ιδιαιτέρως καλαίσθητο πακέτο τριών CD! Ο σκοπός ήταν να προσφέρουν στον Fincher ηχητικά μοτίβα που να εκτείνονται έως και 8 λεπτά σε διάρκεια, αφήνοντας στον σκηνοθέτη την επιλογή του μέρους που πίστευε πως ταίριαζε ιδανικότερα σε κάθε σκηνή –δίνοντάς του έτσι μια επιπλέον ελευθερία στη μουσική επίστρωση της νέας του ταινίας. Το αποτέλεσμα δικαίωσε στην πράξη, για ακόμα μία φορά, την όλη συνεργασία.
Αν και στο σύνολό του το soundtrack αποτελείται από αμέτρητα παγωμένα drones, βιομηχανικούς ρυθμούς, απομονωμένα πιανιστικά μέρη, λευκό θόρυβο και απόκοσμα κρουστά –βούτυρο στο ψωμί των δύο συνεργατών δηλαδή– προσφέρονται εδώ και δύο κανονικά τραγούδια, ως το Α & Ω της όλης πρότασης. Reznor & Ross επιλέγουν αρχικά να διασκευάσουν το “Immigrant Song” των Led Zeppelin: δεν του έδωσαν μόνο μια industrial αίσθηση η οποία ταιριάζει γάντι στους στιλιζαρισμένους τίτλους αρχής του φιλμ, μα τοποθέτησαν και την Karen O των Yeah Yeah Yeahs στα φωνητικά, με ανέλπιστη επιτυχία. Για επίλογο, αντίθετα, επέλεξαν ένα νέο τραγούδι των δικών τους How To Destroy Angels, το μοναχικό “Is Your Love Strong Enough” –όπου στα φωνητικά συνοδεύει τη σύζυγό του Mariqueen Maandig ο ίδιος ο Reznor. Εξυπηρετώντας έτσι τον αρχικό τους σκοπό και δίνοντας στους κινηματογραφιστές μια διέξοδο από τον κανόνα των ορχηστρικών soundtracks, οι Reznor & Ross θα πρέπει να θεωρούνται από τα μεγάλα φαβορί και για το φετινό Όσκαρ –αν και προσωπικά αμφιβάλω για την επί δεύτερη συναπτή χρονιά απαγκύλωση της αρτηριοσκληρωτικής αμερικανικής κινηματογραφικής Ακαδημίας.
Στον αντίλογο, βέβαια, μπορεί να λεχθεί πως οι δύο δημιουργοί παίζουν διαρκώς σε γνώριμα για αυτούς ηχητικά λημέρια και πως η όλη διάρκεια του εγχειρήματος καθιστά απαγορευτική τη συνολική ακρόαση της πρότασής τους. Θα συμφωνήσω στο δεύτερο σκέλος, όντας ανέκαθεν φαν μιας πιο συγκρατημένης ποσοτικά πρακτικής. Δεν θα το κρατήσω όμως ενάντια στους επί 14 μήνες αδιάκοπα εργαζόμενους Reznor & Ross: αν όντως παρασύρθηκαν από κάτι, αυτό ήταν το όραμα του David Fincher. Και, αν κρίνουμε από το άψογο κινηματογραφικό αποτέλεσμα, άξιζε τον κόπο και την όποια υπερβολή στο έπακρο.
Υ.Γ.: Για όσους δεν προτίθενται να δεσμεύσουν τον απαραίτητο προσωπικό χρόνο για τη συνολική ακρόαση του Κοριτσιού Με Το Τατουάζ, παραθέτω ορισμένα highlights ως μπούσουλα, για να πάρουν μια γεύση κατά το δοκούν: “Pinned & Mounted”, “A Thousand Details”, “An Itch”, “You're Here”, “A Viable Construct”, “Oraculum”, “The Heretics” & “Infiltrator”.
