Ακούγοντας το παρόν ντεμπούτο άλμπουμ των Go Radio (είχαν προηγηθεί δύο EPs προ αυτού), δυο πράγματα καρφώθηκαν στον νου μου. Πρώτον, πως θα πρόκειται για (άλλη) μία επίπονη κατάδυση στα ζοφερά νερά του ανέμπνευστου, τετριμμένου punk pop στιλ και, δεύτερον πως –που να με πάρει– αυτήν τη φωνή κάπου την έχω ξανακούσει...
Για το πρώτο θα έχουμε όλο το υπόλοιπο κείμενο να αναφερθούμε, οπότε ας ξεμπερδέψουμε με το δεύτερο. «Η φωνή» ανήκει στον Jason Lancaster. Έλα; θα πείτε ίσως πολλοί. Κι εγώ θα σας απαντήσω ότι είναι ο (πρώην, πλέον) τραγουδιστής των Mayday Parade. Έλα; ίσως πείτε και πάλι... Δεν σας αδικώ, καθώς τέτοια σχήματα σπάνια καταφέρνουν να γίνουν γνωστά στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Οι Mayday Parade λοιπόν (οι οποίοι υπάρχουν ακόμα, μα με διαφορετική πλέον σύνθεση) αποτελούσαν τη σκερτσόζα, παιχνιδιάρικη και όχι τόσο ανέμπνευστη πλευρά του punk pop ιδιώματος. Ιστορία μπορεί να μην γράψανε, όμως εκείνος ο παρθενικός τους δίσκος, A Lesson In Romantics, υπήρξε μια ευχάριστη συντροφιά στην καθημερινότητα, που δεν έθιγε τη νοημοσύνη σου.
Οι Go Radio πάλι δεν διαθέτουν καμία από τις παραπάνω αρετές. Στο Lucky Street δεν μας προσφέρουν παρά ξαναζεσταμένα punk pop κλισέ δίχως την παραμικρή φρεσκάδα. Όλα στον δίσκο τους είναι φωτεινά, ηλιόλουστα, ξέγνοιαστα και χαρούμενα, πλην όμως φιλτραρισμένα μέσα από μια αποχαύνωση και μια διάθεση επικίνδυνα άτολμη, όσον αφορά στο μουσικό στίγμα. Η συνθετική μανιέρα έχει δηλαδή βγει για τα καλά από το συρτάρι, τα riffs που άκουγες παλιότερα από τους Get Up Kids και τους Saves The Day έχουν παραλλαχθεί τόσο ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος μήνυσης περί πνευματικών δικαιωμάτων, ενώ η προσπάθεια εδραίωσης κάποιας έστω προσωπικής γραφής είναι απλά ανύπαρκτη.
Έτσι, με το Lucky Street οι Go Radio καταλήγουν να θυμίζουν ατελείωτα άλλα γκρουπάκια του συρμού, τα οποία εμφανίστηκαν από το πουθενά, βγάλανε έναν δίσκο, παίξανε σε μία ή δυο Vans Warped περιοδείες (τα έχουν κάνει άλλωστε όλα μέχρι στιγμής οι εν λόγω κύριοι) και μετά χάθηκαν στην αφάνεια και στις μουσικές σκηνές της εκάστοτε πολιτείας από την οποία προέρχονταν. Πίσω λοιπόν στη Φλόριντα οσονούπω προβλέπω για τους Go Radio. Γιατί με δίσκους σαν το Lucky Street δεν χτίζεις καριέρα –αντίθετα, τη γκρεμίζεις...
