Ο Βρετανός βασιλιάς της σκοτεινής house κλείνει για άλλη μια φορά τα φώτα και καλεί το κοινό να λικνιστεί στον ρυθμό των υπέρμετρα σέξι beats της νέας του επετειακής (διπλής) συλλογής. Όπως δηλώνει ξεκάθαρα και ο τίτλος της, ο Steve Lawler γιορτάζει με το Lights Out/ Decade τη δεκαετή επέτειο της πετυχημένης σειράς, η οποία ήδη μετρά τρία διαφορετικά volumes. Το Decade φέρει στις πλάτες του λοιπόν όλα τα δυνατά μέρη αλλά και όλα τα ατυχή συμπλέγματα των προηγούμενων Lights Out. Ακριβώς όπως πρέπει, θαρρώ, αλλά όχι ακριβώς όπως αρμόζει σε έναν καλλιτέχνη που θέλει να εξελίσσεται διαρκώς...
Το κατά πόσο βέβαια ένας DJ λογαριάζεται ως τέτοιος καλλιτέχνης, είναι άλλο θέμα. Περισσότερο ζογκλέρ της μουσικής παρά δημιουργός, ο Lawler σίγουρα λατρεύει αυτό που κάνει: την ιδρώνει τη φανέλα. Απόδειξη τα επικά επτάωρα+ DJ σετ με τα οποία καθιερώθηκε στις καρδιές των σκληροπυρηνικών της Ibiza καθ' όλη τη θητεία του στα decks του μυθικού Space. Όμως δεν είναι ίδια η δυναμική ενός live DJ σετ και μιας κυκλοφορίας που εξυπηρετεί τέτοιους χορευτικούς μαραθώνιους... Αντιθέτως, η παράδοση θέλει να χάνεται η μαγεία της χορευτικής house/techno/electro μουσικής όταν αυτή τοποθετείται σε εξοντωτικής διάρκειας μουσικές συλλογές σαν και την παρούσα, μακριά δηλαδή από το φυσικό περιβάλλον του dancefloor.
Θέλει λοιπόν κάτι παραπάνω από αψεγάδιαστη γνώση του αντικειμένου για να δημιουργηθεί ένα δισκογράφημα που να μην πάσχει από μονοτονία, ασυνέχεια, έλλειψη ποικιλομορφίας και λοιπές ασθένειες που συνήθως μαστίζουν τέτοια mixtapes. Και, δυστυχώς, το άλμπουμ αυτό δεν αποφεύγει τέτοιες κακοτοπιές, όντας υπερβολικό σε διάρκεια (σχεδόν 134 λεπτά) και σε σημεία επαναλαμβανόμενο και κουραστικό. Το Lights Out/ Decade αποτελεί μια ωδή στην ηδονή όπως αυτή αποτυπώνεται μέσω καθαρόαιμων και δυνατών house/techno γδούπων, γουργουρητών, αναστεναγμών και tribal ρυθμικών μερών βουτηγμένων στο μεταμεσονύκτιο σκοτάδι, χωρίς όμως την πρέπουσα οριοθέτηση.
Ενώ λοιπόν διαθέτει χρησιμότητα ως soundtrack μιας έντονα χορευτικής βραδιάς και παρότι τα συμπεριλαμβανόμενα τραγούδια μιξάρονται με σπάνια τεχνική αρτιότητα, ο Lawler δεν καταφέρνει να ανεβάσει την απόδοσή του πέρα από τα τετριμμένα –όσο βαθύ και καθαρό ήχο κι αν αποδίδει πίσω από την κονσόλα. Κι αυτό γιατί μέσα στην ανάγκη του να πετύχει αβίαστες μεταβάσεις από track σε track θυσιάζει τον μοναδικό(;) χαρακτήρα καθενός εξ αυτών για χάρη του συνόλου. Ενός συνόλου, όμως, που με αυτόν τον τρόπο καταντάει απρόσωπο και άοσμο... Τα 32 συνολικά κομμάτια τα οποία μιξάρονται εδώ διαδέχονται με γοργό ρυθμό το ένα το άλλο, χωρίς κανένα να αφήσει το στίγμα του –χωρίς κανένα να ξεχωρίσει ή να ξαφνιάσει.
Το να καλύψει βέβαια τα προαπαιτούμενα των οπαδών της tribal house σκηνής δεν υπήρξε ζητούμενο για τον Lawler, υπήρξε ωστόσο η βάση των προσδοκιών εκείνων. Το Lights Out/ Decade δεν θα απογοητεύει λοιπόν όσους θέτουν χαμηλά τον πήχη σε τέτοιου είδους κυκλοφορίες και ούτε θα αφήσει άδειο το dancefloor –σε καμία περίπτωση. Ανάμεσα όμως σε τόσες και τόσες παραπλήσιες προσπάθειες από πλήθος ανταγωνιστών DJs, ο Lawler δεν κατορθώνει να ξεφύγει από τον μέσο όρο: δεν κεντρίζει τον ακουστικό πόρο παραπάνω από όσο χρειάζεται. Και δεν νομίζω πως κάτι τέτοιο μπορεί να φανεί αποδεκτό και αρκετό για έναν μουσικό παραγωγό τέτοιας φήμης...
