Από το 2002, οι Coral έχουν διανύσει μια συνεπή διακογραφική πορεία που, ακόμα και στα ασθενέστερά της (βλέπε προς Roots And Echoes πλευρά), έδινε αν μη τι άλλο δυνατά singles. Χωρίς έτσι να εισχωρήσουν ποτέ στα απολύτως αγαπημένα μου ακούσματα, κατάφερναν να κερδίσουν την προσοχή και τον σεβασμό μου με την καλοφτιαγμένη –βουτηγμένη στο reverb και στη folk παράδοση– ψυχεδελική ποπ τους.
Και τώρα, οι Coral επιστρέφουν με μια αξιοπρεπέστατη ντουζίνα νέων τραγουδιών, τα οποία δεν επιτρέπουν να φανεί το κενό που άφησε η αποχώρηση του κυρίως κιθαρίστα τους, Billy Ryder Jones. Διαψεύδοντας έτσι όσες Κασσάνδρες τους ήθελαν να οδηγούνται αργά μα σταθερά προς την αφάνεια, τουλάχιστον στη Μεγάλη Βρετανία, όπου τα έντυπα (αλλά και οι φαν) επιδίδονται σε μια ατέρμονη αναζήτηση του νέου, ξεχνώντας παραγωγικές μπάντες του πρόσφατου παρελθόντος.
Τα εναπομείναντα λοιπόν μέλη των Coral παραδίδουν στο Butterfly House τη συνήθη ψυχεδελική ποπ φόρμα, ως γνήσια τέκνα των Beatles και των Byrds. Πάνω της, η μεστή φωνητική ερμηνεία του James Skelly –ανεπιτήδευτα πατώντας στο στέρεο έδαφος των Echo & The Bunnymen– χαράσσει ένα ρομαντικό μονοπάτι εξαίσιων στίχων, οι οποίοι πατούν σε συναισθήματα, αναμνήσεις και νοσταλγικές σκέψεις που λίγο-πολύ ταλανίζουν κάθε ευαίσθητη ψυχή ανάμεσά μας (π.χ. «where pain is uncovered/will you walk with me/through the burden of time»). Συνταγή σαφώς γνώριμη και δοκιμασμένη πολλάκις –τόσο από τη μπάντα, όσο κι από άλλους– η οποία όμως στιγμή δεν προσποιείται πως είναι κάτι διαφορετικό, κάτι παραπάνω από μια κατά βάση απλή κιθαριστική ποπ πρόταση.
Αλλά, αν και ντελικάτο και δίχως τρανταχτές αδυναμίες, το έκτο κατά σειρά άλμπουμ των Βρετανών δεν εντυπωσιάζει. Η έντονη αίσθηση deja vu δεν κάνει βέβαια λιγότερο θελκτικά κάποια τραγούδια με ευέλικτα ριφάκια όπως το εξαίσιο “1000 Years”, το στοιχειωμένο “Coney Island” ή το δυναμικό “North Parade”. Καθώς όμως όλα τους βρίσκονται στο τέλος του CD, σκέφτεσαι ότι το σύνολο θα μπορούσε να είναι καλύτερα δομημένο, ώστε να μη χρειαστεί πρώτα να γευτείς λιγότερο ενδιαφέρουσες στιγμές και ύστερα να φτάσεις εκεί.
Οπότε, πού καταλήγουμε; Οι Coral συνεχίζουν ακάθεκτοι να κάνουν καλά αυτό το οποίο γνωρίζουν από τον καιρό του ντεμπούτο τους. Έντονες συγκινήσεις ή εκπλήξεις δεν φιλοξενούνται στο Butterfly House, φιλοξενούνται όμως κάποιες μικρές στιγμές ομορφιάς. Αν λοιπόν δηλώνετε φαν τέτοιων δισκογραφικών προσεγγίσεων, προσθέστε έναν βαθμό στην τελική βαθμολογία και σπεύσατε άφοβα. Αν πάλι όχι, πλησιάστε αποσπασματικά και χωρίς υπέρμετρες απαιτήσεις.
