Πίσω στο 2006, οι Andre 3000 και Big Boi άφηναν πάνω στη σκηνή τα μικρόφωνά τους. Έκτοτε ειδικά, αλλά και από πιο πριν (από το project του Speakerboxxx/The Love Below), φήμες διαδίδονταν στις hip hop κλίκες περί σόλο κυκλοφοριών και από τους δύο. Αν κι αυτές συνεχίζονται για τον Andre 3000, ο έτερος Outkast έληξε φέτος ιστορίες και μυθοπλασίες: υπό έναν αληθινά επικό τίτλο, το πρώτο αποκλειστικά δικό του δισκογραφικό πόνημα είναι γεγονός.
Το Sir Lucious Left Foot: The Son Of Chico Dusty του Big Boi αποτελεί αυτή τη στιγμή το πιο τέλειο ίσως δείγμα μιας μοντέρνας hip hop αισθητικής, η οποία έχει και πράγματα να πει, και δρόμους να χαράξει και ρίζες που πάνω τους μπορεί να στηριχτεί χωρίς κανέναν νοσταλγικό ενδοιασμό. Στην παραγωγή αρκετές υπογραφές (όπως Organized Noise και Lil’ Jon) προσφέρουν φρεσκάδα στον ήχο καθώς και μια πληθωρική διάθεση στο μουσικό μέρος του άλμπουμ, με τα κομμάτια να αποφεύγουν το ομοιόμορφο ύφος και την ενότητα να επιτυγχάνεται τελικά από το έντονα ηλεκτρονικό στοιχείο. To παρών ανάμεσα στους παραγωγούς δίνει και o Andre Benjamin, με μια διακριτική πινελιά στην παραγωγή του “You Ain’t No DJ”.
Στο σύνολό του, ο δίσκος διατηρεί ψηλά τον δημιουργικό πήχη, σε σημείο τέτοιο ώστε δύσκολα να ξεχωρίζεις μεμονωμένες στιγμές. Το τρίπτυχο ρυθμός/μελωδία/θετική διάθεση, με παρουσία ήδη από το εναρκτήριο “Feel Me (Intro)” (κάτι παραπάνω από ένα μόλις λεπτό σε διάρκεια) εγγυάται το εθιστικό της υπόθεσης Sir Lucious Left Foot: The Son Of Chico Dusty, που θα σας κάνει να σιγομουρμουράτε κάμποσες μελωδίες μετά την ακρόασή του. Από την άλλη, έχουμε και τη γνωστή ικανότητα του Big Boi στη ροή των στίχων: το flow του λάμπει και ξεχύνεται ως χείμαρρος και η γλώσσα του, ενώ σπιντάρει ανά σημεία, κρατάει με σθένος τον ρυθμό σε άλλα με την ίδια, πάντα, ακλόνητη σιγουριά. Το πάθος του για τις ρίμες μοιάζει με νεοφώτιστου στον χώρο, χωρίς βέβαια να υπονοώ με κάτι τέτοιο ότι υπάρχει θέμα σύγκρισης σε πολυπλοκότητα και πληθωρικότητα. Δίπλα του, βρίσκονται και αρκετοί καλεσμένοι στα φωνητικά, επίσης, τόσο βαριά ονόματα, όσο και εκπρόσωποι της νέας γενιάς. George Clinton, T.I. και Too Short τιμούν τη δουλειά με τη συμμετοχή τους (“Fo Yo Sorrows”, Tangerine), ενώ ο Big Boi ρίχνει στο ρινγκ και ονόματα όπως τους Β.ο.Β, Yelawolf και Janelle Monae.
Είτε έτσι θέλετε να ανανεώσετε τους όρκους σας με ένα είδος μουσικής που κάποτε αγαπήσατε πολύ, είτε θέλετε (ανεξαρτήτως γούστων) να ακούσετε έναν δίσκο με πλούσιο όσο και χαρακτηριστικό της εποχής του ήχο, το Sir Lucious Left Foot: The Son Of Chico Dusty του Big Boi προτείνεται ανεπιφύλακτα. Κατά τη γνώμη του υπογράφοντος, έχει ήδη πάρει τη θέση του εκεί μπροστά, με τους υπόλοιπους σημαιοφόρους του 2010...
Υ.Γ.: Οι αφοσιωμένοι ας αναζητήσουν τη deluxe edition, όπου θα βρουν επιπλέον ένα bonus track, ένα remix στο “Shine Blockas” κι ένα DVD με πέντε βίντεο.
