Σίγουρα κάτι τρέχει με τους Βάσκους Delorean και τα μηχανοκίνητα οχήματα. Το όνομά τους το αποκτήσανε από το θρυλικό αμάξι του Marty McFly στο Back To The Future, ενώ η αμέσως προηγούμενη κυκλοφορία τους ήταν ένα ΕΡ υπό το όνομα Ayrton Senna. Αλλά το συγκρότημα δεν τρέφει εκτίμηση μόνο για τα αυτοκίνητα, τρέφει και για παρελθοντικές δεκαετίες. Όλα αυτά βέβαια λίγο έχουν να κάνουν με το τελικό αποτέλεσμα της μουσικής τους, αποτελούν πάντως ιδανική αφορμή για να κάνει κανείς μια ομαλή εισαγωγή για την πάρτη τους σε μια, καλή ώρα, κριτική δίσκου τους.
Οι Βάσκοι λοιπόν αποτελούν συγκρότημα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας αλλά χρειάστηκαν 10 ολόκληρα χρόνια για να αποκτήσουν μια υποτυπώδη φήμη στους ευρύτερους indie και alternative κύκλους. Σαν έχεις hype διάβαινε, όμως, και –όπως έχει επιβεβαιωθεί εδώ και πολλά χρόνια– η δύναμη των μουσικών τάσεων αφενός καλά κρατεί, αφετέρου μπορεί είτε να ανεβάσει, είτε να ρίξει μπάντες εν μια νυκτί. Έτσι χρειάστηκε να δημιουργηθεί η σκηνή του Balearic και να κάνουν την πρώτη κρούση οι Σουηδοί Air France ώστε να αποκτήσουν την ευκαιρία τους στη φήμη πολλές άλλες μπάντες. Κάποιες, όπως οι Ισλανδοί JJ, αποδείχτηκαν φρούδες ελπίδες μα ορισμένες, όπως οι Delorean, απέδειξαν ότι οι μέχρι τώρα απολαυστικότατες δισκογραφικές τους κυκλοφορίες μόνο τυχαίες δεν ήταν –και πως τώρα που έχουν την τύχη στα χέρια τους είναι αποφασισμένοι να κάνουν το καλύτερο δυνατό με δαύτην.
Το πρώτο που παρατηρεί κάποιος στο Subiza είναι πως ο κιθαριστικός χαρακτήρας των Delorean –ο οποίος είχε μπλεχτεί ιδανικά στις προηγούμενες δουλειές τους με τα acid house beats– πλέον έχει μειωθεί στο ελάχιστο. Το group έχει αφοσιωθεί στα ευφορικά πλήκτρα, στα αιθέρια γυναικεία φωνητικά, στα ονειρικά samples και στην υγιή αφομοίωση του nu rave κινήματος στον ήχο του. Και μπορεί κάτι τέτοιο να δυσαρεστεί τους παλιότερους φίλους, όσους τους είχαν συνηθίσει αλλιώς, ωστόσο για τους πιο αντικειμενικούς κριτές αποτελεί απλά τη φυσική συνέχεια εκ μέρους ενός συγκροτήματος που μπορεί να αποφάσισε να αφοσιωθεί σε έναν συγκεκριμένο ήχο, όμως κρατά την ποιότητα της μουσικής του σε σταθερά, υψηλά επίπεδα –το οποίο θα έπρεπε να είναι και το πιο σημαντικό σε μια συζήτηση.
Δεν θα αλλάξουν λοιπόν τη ζωή κανενός οι Delorean με το Subiza, ούτε και θα μιλάνε για αυτούς μετά από 10 χρόνια. Είναι όμως σίγουρο πως θα συνοδεύσουν αρκετές στιγμές ξεγνοιασιάς ή/και νεανικής τρέλλας. Άλλωστε pop μουσική κάνουν, η οποία (οφείλει να) απευθύνεται σε όλους. Απλά φροντίζουν να τη δημιουργούν με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τον ακροατή. Μακάρι το ίδιο να πράττανε και αρκετοί από τους πιο mainstream συναδέλφους τους…
