Είναι ιδιαιτέρως ευχάριστο όταν μια μπάντα που όλοι προδικάζουν σαν «one hit wonder» γυρνάει και πετάει στα μούτρα των επικριτών της συνεχόμενα άλμπουμ ποιοτικής κιθαριστικής pop. Κλασική τέτοια περίπτωση οι Νεοϋορκέζοι Nada Surf, τους οποίους οι περισσότεροι περιμένανε να ξεχάσουν μετά την αναπάντεχα μεγάλη επιτυχία του “Popular” –από τον πρώτο τους δίσκο High/Low, πίσω στα 1996. Δεν ήθελαν άλλωστε και πολύ οι καλοθελητές για να αρχίσουν το θάψιμο σε ένα τραγούδι πραγματευόμενο καταστάσεις που ανήκουν αποκλειστικά στα αμερικάνικα κολέγια και τους φοιτητές αυτών.
Σε πείσμα λοιπόν όλων των παραπάνω, το συγκρότημα κυκλοφόρησε κατόπιν το Proximity Effect (1998), το οποίο όχι μόνο καθιστούσε σαφές πως είχαν ωριμάσει συνθετικά σε σχέση με το ντεμπούτο τους, αλλά έδειχνε και τις ικανότητές τους στη δημιουργία αυτόφωτων, ολοκληρωμένων, ευρηματικών και χορταστικών δίσκων, γεμάτους από αμερικανικής υφής κιθαριστική pop, με τις κολεγιακές προεκτάσεις πάντα παρούσες. Έκτοτε οι Nada Surf δεν κοίταξαν ποτέ προς τα πίσω, κυκλοφορώντας τρεις ακόμα δουλειές, με τις οποίες και συνέχισαν σταθερά την ποιοτική τους πορεία στην αμερικανική μουσική.
Το νέο άλμπουμ των Nada Surf If I Had A Hi-Fi αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από διασκευές. Όταν ρωτήθηκε ο τραγουδιστής τους Matthew Caws για την απόφαση, την αιτιολόγησε δηλώνοντας πως, αφενός, το γκρουπ είχε στα συρτάρια του διάφορες διασκευές τις οποίες ήθελε κάποια στιγμή να κυκλοφορήσει, ενώ επιθυμούσαν και να προσφέρουν στους οπαδούς κάτι που θα γεφύρωνε το χρονικό διάστημα μεταξύ του Lucky (2008) και του επόμενου δίσκου, ο οποίος θα κάνει κάποιο διάστημα να βγει. «Ωχ, ξεπέτα μου μυρίζει» είναι ίσως η πρώτη σκέψη που θα κάνει ο καχύποπτος μουσικόφιλος, αλλά οι Nada Surf αναλαμβάνουν να τον διαψεύσουν.
Αν και οι επιλογές είναι αρκετά γνωστές, οι Αμερικανοί τις προσαρμόζουν στον δικό τους ήχο, μεταλλάσσοντάς τις τόσο ώστε το If I Had A Hi-Fi να ηχεί ως ένα ολοκαίνουργιο δισκογραφικό βήμα εκ μέρους τους. Καλύτερο παράδειγμα αποτελεί η διασκευή στο “Enjoy The Silence” των Depeche Mode, που όχι μόνο έχουμε ακούσει τόσες φορές στην κανονική του εκτέλεση ώστε να φτάσουμε να το σιχαθούμε, αλλά –σα να μην έφτανε αυτό– έχει κιόλας διασκευαστεί κατά κόρον, με τις περισσότερες απόπειρες να καταλήγουν σε ναυάγιο. Βλέποντας λοιπόν τους Nada Surf να δίνουν ζωή σε μια τόσο δεδομένη σύνθεση, αλλάζοντάς τη τόσο όσο χρειάζεται ώστε να γίνει ξανά μουσικά ενδιαφέρουσα για τα αυτιά μας, βρίσκεις την κύρια απόδειξη του ότι ακόμα κι έναν δίσκο διασκευών, εκείνοι τον παίρνουν στα σοβαρά.
Όσο για τις υπόλοιπες επιλογές, πρόκειται για τραγούδια των Go-Betweens, Kate Bush, Moody Blues, Spoon, Soft Pack, Arthur Russell και άλλων, δείχνοντας πως, εκτός από όμορφη μουσική, το συγκρότημα έχει και μουσικό γούστο. Αποδομώντας λοιπόν εμπνεύσεις άλλων συναδέλφων και αναστηλώνοντάς τις με βάση τις δικές τους αισθητικές παρεμβάσεις, οι Nada Surf του If I Had A Hi-Fi μας θυμίζουν τις ξέγνοιαστες εφηβικές μας μέρες, αποτελώντας ένα από τα εξέχοντα παραδείγματα για το ότι μουσική ωριμότητα δεν ισοδυναμεί ντε και καλά με δημιουργική στασιμότητα.
