Στις «πειραγμένες» και ανισόρροπες μουσικές εποχές που διανύουμε υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες οι οποίες αναζητούν και βουτούν σε διαφορετικά μουσικά κουτιά της Πανδώρας, ανασύροντας ξεχασμένα, αγνοημένα, όμως πολύτιμα διαμαντάκια της λεγόμενης «μαύρης» μουσικής. Ανάμεσα στις El CherryRed, Soul Jazz, Tru Thoughts, ΕSP-Disk, Sonorama και Leo Records είναι και η Licorice Soul, που δύο χρόνια μετά το αγαπημένο Working Man’s Soul, επανέρχεται με το δεύτερο μέρος, αποτίνοντας φόρο τιμής σε εκλεκτικές μπάντες των βρετανικών night-club και καμπαρέ των 1960s και των 1970s, οι οποίες δεν βρήκαν κάποιο φως στο τούνελ.
Η αίσθηση ενός εγχειρήματος σαν του Working Man’s Soul 2 ενέχει ποικίλες δυσκολίες ή και ευκολίες – αν επικεντρώνεται σε αρπαχτές. Όμως, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, η συλλογή της Licorice Soul ξεδιπλώνει τις προθέσεις της, δείχνοντας ότι αποτελεί αληθινό θησαυρό για τους μυημένους μουσικόφιλους. Η γνωριμία με σχήματα και καλλιτέχνες που ναι μεν δεν ευτύχησαν να βρουν ευρύτερο αποδέκτη, κατάφεραν δε να υλοποιήσουν το δισκογραφικό όνειρό τους, κυκλοφορώντας μόνοι τους, στους live χώρους όπου εμφανίζονταν, σπάνια πλέον singles, δεν μπορεί παρά να κερδίζει τον σεβασμό μας, κατά περιπτώσεις δε και την αμέριστη προσοχή μας. Οι επιλογές-εκσκαφές αφορoύν αυτή τη φορά σε διασκευές κλασικών κομματιών, όπως π.χ. του “Black Night” (Deep Purple), του “Superstition” (Stevie Wonder) ή των “You Are The Sunshine Of My Life”, “Funky Stuff” κ.α. Το αποτέλεσμα προκύπτει νομίζω ελκυστικό για όλους τους λάτρεις της groovy, psycho και funk σκηνής: μεστά φωνητικά, βαθιές μπασογραμμές, χορευτικά μοτίβα σε Stax πρότυπα, κλασικός James Brown ήχος δίχως περιττά άγχη, hard rock-funky αφετηρίες και world-jazzy γυρίσματα.
Το ενδιαφέρον στοιχείο στο Working Man’s Soul 2, όπως και στο πρώτο μέρος της σειράς, είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με προβλέψιμες διασκευές, σε στιλ μίμησης των πρωτοτύπων. Το δυναμικό των καλλιτεχνών που επανασυστήνονται εδώ ακολουθεί μια πιο αυθόρμητη τροχιά, τόσο στο παίξιμο όσο στις ερμηνείες. Πρόκειται για καθημερινούς ανθρώπους, με πρωινές δουλειές και ασχολίες, που το βράδυ άφηναν τα πάντα πίσω τους για να παρασυρθούν στη δίνη της μουσικής και του πάθους τους. Εξαιρετικές περιπτώσεις αποτελούν το γκρουβάτο “Super Strut” του Deodato δια χειρός της παντελώς αγνώστου μπάντας ABC Hit Band – έως και σήμερα αποτελούν μυστήριο – η φευγάτη exotica, α-λα-Pascal Comelade, εκδοχή του “Fur Elise” του Μπετόβεν από τους Melodians Steel Band και η pop-jazzy γεύση του “Norwegian Wood” των Lennon/Mc Cartney από τους Garry Allcock & The Midland All Stars B.B. H συλλογή συνοδεύεται και από ένα μικρό, πλην λίαν κατατοπιστικό – στα πλαίσια του δυνατού – βιβλιαράκι για τους καλλιτέχνες και τους δίσκους απ’ όπου έγινε η επιλογή, κάτι που αρέσει πάντα σε όσους ψάχνουν και κάτω από την όποια λαμπερή ή μη ετικέτα.
Συνοπτικά λοιπόν, το Working Man’s Soul 2 αποκαλύπτει 18 mid tempo, hard driving, psych-funky κομμάτια μιας εποχής η οποία ίσως να μην έχει αλλάξει τόσο στη διαδικασία της μουσικής «κατανομής». Υπενθυμίζοντας, για άλλη μια φορά, ότι η το καλό πράγμα πάντα βρίσκει τον δρόμο του, αρκεί να το ψάχνεις.
