«Όταν βγάλαμε το πρώτο μας demo, έπρεπε να βρούμε κι ένα όνομα για την μπάντα. Όλες οι ιδέες έπεφταν στο κενό, δεν μας άρεσε τίποτα. Εκείνες τις μέρες κυκλοφόρησε το OK Computer των Radiohead. Πήραμε τον δίσκο και το πρώτο τραγούδι είχε τίτλο “Airbag”, αυτό μας άρεσε και το κρατήσαμε», δηλώνει η φωνή της μπάντας, Asle Tostrup. Το κουϊντέτο από το Όσλο ξεκίνησε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας να παίζει διασκευές, αργότερα κυκλοφόρησαν δικό τους υλικό σε μερικά EPs, αλλά μόλις φέτος κατάφεραν να κυκλοφορήσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά.
Το Identity είναι ένα καθαρά ατμοσφαιρικό άλμπουμ, όπου κυριαρχούν οι χαμηλοί τόνοι και ένα μουσικό κράμα από – πρώιμους – Pink Floyd, Radiohead, μέχρι Porcupine Tree και μια ιδέα Massive Attack, σε βαθμό που η μπάντα αδυνατεί να δώσει σαφές προσωπικό στίγμα. Η φωνή του Tostrup θυμίζει έντονα Steve Hogarth (Marillion), ενώ οι κιθάρες του Bjorn Riis κινούνται αριστοτεχνικά τόσο πάνω στα κιθαριστικά βήματα του David Gilmour (ειδικά στα σόλο), όσο και στις ατμόσφαιρες των Porcupine Tree. Οι μελωδίες πάλι ισορροπούν ανάμεσα στην progressive ψυχεδέλεια, στην pop και στο alternative rock των 1990s. Οι δε στίχοι δένουν όμορφα με τα διακριτικά samplers και μοιάζουν σαν να αποτελούν αποσπάσματα ενός εσωτερικού μονόλογου.
Ναι, οι Airbag στο Identity ξέρουν να φτιάχνουν εικόνες και ατμόσφαιρες οι οποίες έχουν όλα τα φόντα να σε ταξιδέψουν – είναι πολύ σημαντικό. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό γίνεται γρήγορα βαρετό, καθώς προσπαθούν να σε ταξιδέψουν σ’ ένα παρελθόν που έχεις βιώσει έντονα με τη βοήθεια σημαντικότερων σχημάτων. Το πολύ-πολύ δηλαδή να ξαναβάλεις δίσκους συγκροτημάτων όπως οι King Crimson για να επανέλθεις στον αυθεντικό ήχο των αναμνήσεών σου.
