Ο Trevor Andrew άλλαξε το όνομά του σε Trouble Andrew, ένας Θεός ξέρει γιατί, και ξεκίνησε μία καριέρα στο τραγούδι και τη μουσική εν γένει. Ίσως να θέλει να μας παραπέμψει σε μια επικίνδυνη περσόνα, η οποία όμως δεν υφίσταται με τίποτα – μία ακρόαση της νέας αυτής έκδοσης του πρώτου του δίσκου θα σας δώσει πολύ καλά να καταλάβετε τους λόγους γιατί. Ο Καναδός Trevor Andrew, λοιπόν, είχε ήδη μια πολύ σπουδαία πορεία στον χώρο του snowboard και του skateboard, όταν όμως κάποια στιγμή τσακίστηκε και χρειάστηκε να διακόψει τις δραστηριότητές του αυτές για να γιάνει, η κοπέλα του τον παρακίνησε να αξιοποιήσει το μουσικό του ταλέντο. Πήρε λοιπόν ένα drum machine για να σκαρώνει hip hop ρυθμούς, του έκαναν δώρο μία κιθάρα και πάτησε και κάποια πλήκτρα τα οποία βρίσκονταν εκεί στο σπίτι, κι άρχισε έτσι το μουσικό του ταξίδι.
Ως γνωστόν, δεν μπορείς να είσαι μάστορας σε όλα. Κι όσο κι αν είσαι ικανός να κάνεις ένα σωρό θεαματικές φιγούρες επάνω στο χιόνι ή στα πεζούλια έξω απ’ το σταθμό του ηλεκτρικού, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι το ίδιο επιδέξιος στη δημιουργία τραγουδιών και μουσικών συνθέσεων. Το υλικό του Trouble Andrew προκύπτει λοιπόν ως ένας φλούφλικος αχταρμάς από χορευτικά beats επάνω στα οποία απλώνονται pop συνθέσεις που δεν πείθουν με τίποτα για τη δυναμική τους, εμπορική ή άλλη. Η παρουσία της Santogold στο “Bang Bang” δεν σώζει καμία κατάσταση (μοιάζει με τους Devo να κάνουν την παραγωγή στους B52’s, αλλά όχι τόσο ενδιαφέρον όσο ακούγεται αυτό το πάντρεμα), το ίδιο και η παρουσία της ομάδας Shitake Monkey στην παραγωγή.
Ο Andrew έχει πολλά ακούσματα από την punk σκηνή μα και από τους hip hop ήρωες, ο ήχος του πάντως δεν εμπίπτει σε καμία από τις δύο κατηγορίες, μα και σε καμία άλλη εδώ που τα λέμε – πλην ίσως της electro pop, με διαφορετική ταυτότητα από εκείνη που την έχουμε συνηθίσει. To Trouble Andrew Remixed & Remastered κυλάει αδιάφορα, με το μόνο κάτι αξιόλογο σ’ αυτόν να έρχεται τελικά στο τελευταίο κομμάτι, το “What’s So Strange About Me”. Ένα rocker κομμάτι που θα μπορούσε να σαρώσει σε όσα κλαμπ παίζουν αυτό τον ήχο, με κιθάρα η οποία σε πηγαίνει εκεί όπου αυτή θέλει κι ένα ρεφρέν που θα μπορούσε να έχει κάμποσες παρέες να σκίζουν το λαρύγγι τους μ’ αυτό. Κοιτάζεις όμως τα credits κι ανακαλύπτεις ότι πρόκειται για διασκευή (γραμμένο από κάποιον Claus Grabke…). Τουλάχιστον θα πρέπει να επικροτήσουμε την ικανότητα του Trouble Andrew να αναγνωρίζει ένα καλό τραγούδι όταν το ακούει… Ελπίζουμε να ακούσουμε κάτι καλύτερο από τα δικά του χεράκια στο επερχόμενο νέο άλμπουμ του, με τίτλο Stop Me.
