Μετά τον κιθαρίστα Albert Hammond Jr. και τον ντράμερ Fabrizio Moretti (o οποίος συμμετέχει στους Little Joy), αποφάσισε κι ο μπασίστας των Strokes, Nikolai Fraiture, να ξεκινήσει κάτι δικό του, μιας κι έγινε της μόδας στην παρέα του. Το εγχείρημα λέγεται Nickel Eye – πόσο το σκέφτηκε για να το βαφτίσει έτσι δεν γνωρίζουμε, εφόσον από τη μία ακούγεται σαν το μικρό όνομά του, από την άλλη ακούγεται σαν Νickelback (αν και ουδείς συσχετισμός μουσικά). Δυστυχώς, όταν προέρχεσαι από κάποιο συγκρότημα, είναι αναπόφευκτο ο ήχος του να σε κυνηγάει και όταν φτιάξεις δικό σου. Και στο παρόν ντεμπούτο, πράγματι, υπάρχει ένα κραυγαλέο touch από Strokes. Εάν όμως δεν επρόκειτο για τον μπασίστα των Strokes, δεν θα ήταν και πολλοί όσοι θα έμπαιναν στον κόπο να ακούσουν το Time Of The Assassins, πόσο μάλλον να το αγοράσουν. Οι λόγοι εξηγούνται παρακάτω...
Ναι, στο Time Of The Assassins υπάρχουν τα απαραίτητα συστατικά για να προκύψει ένα καλό αποτέλεσμα: κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο, φυσαρμόνικα, ντραμς, στοιχεία indie με garage rock, folk, ακόμα και reggae χρωματισμοί, αλλά – εδώ υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά». Στο ανακάτεμα το μίξερ πρέπει να είχε χαλάσει... Όχι μόνο ο Nikolai δεν μπορεί να τραγουδήσει, τα φωνητικά του είναι τελείως άχρωμα και χωρίς νεύρο, σα να τραγουδάει παιδάκι. Πέρα απ’ αυτό ούτε η μουσική μπορεί να σταθεί από μόνη της και να δώσει την επιθυμητή αίσθηση. Σε κάποιες στιγμές, για παράδειγμα στο “Fountain Avenue” και στο “Another Sunny Afternoon”, η φυσαρμόνικα κάτι πάει να κάνει, και πάλι όμως έρχονται τα φωνητικά για να το χαλάσουν κι αυτό το κάτι. Κάπως πιο ενδιαφέροντα ρυθμικά αποδεικνύονται τα “This Is The End” και “Providence, RI”, ενώ το “Where The Cold Wind Blows” θα ήταν πολύ ωραιότερο σαν τραγούδι αν το ερμήνευε άλλη μπάντα με άλλον τραγουδιστή – και λυπάμαι που το λέω. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το “Hey, That’s No Way To Say Goodbye”. Μήπως ο Fraiture περιμένει να τον ακούσουν τα κορίτσια για την όποια γοητεία του; Γιατί άλλη εξήγηση δε βλέπω.
Όπως και να ’χει, είναι κρίμα για το ντεμπούτο ενός μουσικού γνωστού από ένα αρκετά επιτυχημένο συγκρότημα να αποδεικνύεται τέτοια προχειροδουλειά. Το ότι υπάρχει χώρος για βελτίωση είναι τουλάχιστον ευνόητο. Ίσως ο κύριος Fraiture να λάβει υπόψη του τα απογοητευμένα ως και οργισμένα σχόλια της πλειοψηφίας των οπαδών των Strokes και να προχωρήσει σε δραστικές αλλαγές. Αλλιώς δεν φαίνεται να πηγαίνει και πολύ μακριά η βαλίτσα των Nickel Eye…
