Διπλό cd με συνολικά 17 remixes στα τραγούδια του περσινού άλμπουμ του «Ιπτάμενου Ολλανδού» Armin Van Buuren και διάρκεια...2 ωρών και 15 περίπου λεπτών αποτελεί τούτη εδώ η κυκλοφορία – και το πρώτο ερώτημα που σου ’ρχεται κατά νου είναι ποιος θα κάτσει να ακούσει κάτι με τόσο υπέρογκη διάρκεια. Η πρώτη βέβαια απάντηση είναι «εσύ, για να γράψεις την κριτική», αλλά φαντάζομαι ότι ο Νο. 1 DJ του κόσμου φιλοδοξεί να ακουστεί τούτο το άλμπουμ και εκτός των μουσικοκριτικών. Επομένως, μήπως το παρακάναμε κομματάκι με αυτά τα τεράστια remixes, με το μικρότερο να διαρκεί...7 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα;
Πάντως, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, το Imagine: The Remixes ξεκινά καλά, με δύο φροντισμένα remixes των Martin Roth και First State στα “Face To Face” και “Unforgivable” αντίστοιχα. Και φτάνοντας στο φινάλε του πρώτου cd έχεις μάλλον μείνει ικανοποιημένος. Μπορεί οι Blizzard να μην έδειξαν ιδιαίτερη φαντασία ρεμιξάροντας το mega hit “In And Out Of Love” και να σε κούρασαν οι Alex M.O.R.P.H. και Woody Van Eyden στο back-2-back remix τους στο “What If”, οι υπόλοιποι όμως αντεπεξήλθαν στην πρόκληση να «πειράξουν» το υλικό του Van Buuren – ιδίως ο Paul Miller στο “Imagine” και οι Myon & Shane 54 στο “Never Say Never”. Μη φανταστείτε τίποτα φοβερό και ρηξικέλευθο: mainstream club αισθητική σε σταθερή trance πορεία βρωμάνε τα πάντα εδώ, δίχως θεαματικές ανακατατάξεις στα ήδη δεδομένα του Imagine, μα με φροντισμένες, «καθάριες» επιφάνειες παχουλών beats, οι οποίες αποδεικνύονται καλά διαβασμένες ως προς το πνεύμα των πρωτότυπων συνθέσεων και ως προς τα περιθώρια που οι τελευταίες αφήνουν για νέες μίξεις. Σταθερή παραμένει η εικόνα και στο δεύτερο cd: ο Arnej τουμπάρει ευφυώς το “What If”, ο Thomas Bronzwaer περιποιείται το “Intricacy”, ενώ, στον αντίποδα, οι Cosmic Gate ξεχειλώνουν μανιερίστικα το “Rain” και ο Richard Durant απογοητεύει στο “In And Out Of Love”.
Δεν ξέρω τελικά αν στόχος του Van Buuren ήταν ένα γκράντε σύνολο, ή μια συλλογή από αξιόλογα remixes για να ξαναπαιχτούν κατ’ επιλογή κάποια κομμάτια του στα ανά τον κόσμο μεγάλα clubs. Όπως και να το δούμε, επιτυχημένη υπόθεση αποτελεί το Imagine: The Remixes, αλλά επιτυχημένη στα ήδη δεδομένα πλαίσια που ούτως ή άλλως θέτει το Imagine. Ωραίες με λίγα λόγια οι αναγνώσεις των (περισσότερων) από τους συμμετέχοντες πάνω στο υπάρχον υλικό, τίποτα όμως που να αναπροσαρμόσει δραματικά το καλλιτεχνικό πλαίσιο του Imagine ή να οδηγήσει τα κομμάτια του σε υψηλότερα αισθητικά στάνταρ από τα όσα ήδη διαθέτουν. Το Imagine: The Remixes προκύπτει έτσι ως ένα εξίσου διασκεδαστικό άλμπουμ με το Imagine, όχι όμως περισσότερο ουσιώδες.
