Διπλή συλλογή από τον/τους Nostalgia 77, ένα προσωπικό project του Βρετανού Benedic Lamdin, το οποίο συχνά μεταμορφώνεται σε Nostalgia 77 Octet. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο, πρόκειται για μια συγκέντρωση διάφoρων κομματιών από προηγούμενες δουλειές του εν λόγω σχήματος, που είτε έχουν διασκευαστεί από τον Lamdin ή από άλλους, είτε δεν είχαν κυκλοφορήσει ποτέ, παρέα με διάφορες «τυχαίες» συνεργασίες (one offs) και φυσικά μερικές δουλειές άλλων, οι οποίες πέρασαν απ’ τα χέρια του παραγωγού από το Brighton. Μέσα δε από τις διάφορες συνεργασίες, διαφαίνεται το δέσιμο της καλλιτεχνικής «ομάδας» της Tru Thoughts, μιας από τις δημοφιλέστερες ανεξάρτητες δισκογραφικές της Μεγάλης Βρετανίας στον χώρο της trip-hop και των jazz breaks, στον δρόμο που χάραξαν οι Ninja Tune των Coldcut και η Mo’ Wax του James Lavelle.
Η συλλογή περιλαμβάνει κομμάτια με έντονο το jazz στοιχείο, που ορισμένες φορές κατευθύνεται προς down-tempo, trip-hop ρυθμούς και άλλες προς funk και breakbeat κατευθύνσεις, με πινελιές soul και dub. Γίνεται χρήση πολλών samples αλλά και φυσικών οργάνων, beats που σε κάνουν να μπαίνεις κατευθείαν στο ρυθμό και φωνητικών τα οποία δεν εμφανίζονται πολύ συχνά, όμως σπάνε τη μονοτονία των instrumentals. Ο πρώτος δίσκος ανοίγει με το “Quiet Dawn” απ’ το προηγούμενο album του Nostalgia 77, Everything Under The Sun, στην παραγωγή του οποίου συμμετείχε η Beth Rowley και διάφοροι μουσικοί από το Octet σε πιάνο, drums, τσέλο και σαξόφωνο. Μια καταπληκτική διασκευή ενός down-tempo τραγουδιού που παραμένει ταξιδιάρικο αλλά σε πιο jazz στυλ, προετοιμάζοντας αριστοτεχνικά το έδαφος για τις jazz, funk και break στιγμές οι οποίες ακολουθούν. Το τραγούδι αυτό διαδέχεται το “Knee Deep” των Tm Juke και Alice Russell, ανεβάζοντας αμέσως τους τόνους και «βαραίνοντας» το beat. Το “So Grown Up” μας πάει για λίγο στον κόσμο του hip-hop καθώς οι Dirty Diggers «πετάνε» τις ρίμες τους πάνω σε μια mellow-funky παραγωγή του Lamdin. Πολύ καλό επίσης το remix του “In Between The Lines” από το album του Bonobo, Days to Come, που προσδίδει ένα έντονο funk/break στοιχείο στη συλλογή. Στα φωνητικά η ανακάλυψη του Bonobo, η Bajka. Τελευταίο τραγούδι, η ήδη πετυχημένη διασκευή του “Seven Nation Army” επαναδιασκευασμένη απ’ τον Grant Phabao, με την Alice Russell, μιας από τις καλύτερες λευκές soul φωνές της Ευρώπης (επίσης απ’ το Brighton), σε μια καθηλωτική ερμηνεία. To εν λόγω remix κινείται σε dub/reggae μονοπάτια, και νομίζω ότι θα είναι ένας φοβερός σύντροφος για το επερχόμενο καλοκαίρι.
O δεύτερος δίσκος περιλαμβάνει κομμάτια μεγαλύτερης διάρκειας και, όπως συνήθως συμβαίνει, πιο πειραματικών διαθέσεων. Πρώτο το “Hope” σε live εκτέλεση από τους Nostalgia 77 Octet, ενώ τελευταίο το “Impossible Equation”, διάρκειας 22 λεπτών και 23 δευτερολέπτων, από το ομώνυμο βινύλιο. Εδώ θα βρείτε επίσης δύο ακυκλοφόρητα κομμάτια, το “Grass Harp”, συνδυασμό jazz με στοιχεία ανατολής, καθώς και το “Nativeland”, κι ακόμα δουλειές των Nostalgia Octet. Θα βρείτε επίσης το “Moon” στο οποίο τραγουδά η Lizzy Parks, μια πολλά υποσχόμενη φωνή της jazz, ενώ πλήκτρα προσθέτει ο Capstone απ’ τους Wah Wah 45s, μετατρέποντας το κομμάτι σε ένα από τα χαρακτηριστικότερα της συλλογής, καθώς διαφαίνεται σ’ αυτό η καθαρή jazz πλευρά της.
