Οι Γάλλοι We Insist! έχουν πάρει το όνομα τους από το θρυλικό jazz album We Insist! Max Roach's Freedom Now Suite, πράγμα που δείχνει την αγάπη τους για μουσική ελευθερία, εμπορική αυτονομία (ο δίσκος κυκλοφορεί από τη δική τους εταιρία) αλλά και για την jazz. Γνωστοί για τις ζωντανές εμφανίσεις τους, κατά τις οποίες δημιουργούν νέα κομμάτια και αποδομούν τα ήδη υπάρχοντα, έρχονται με το τρίτο τους album να κλέψουν την παράσταση και να εντυπωσιάσουν ένα ευρύτερο κοινό.
Το Things Are So Corruptible ξεκινάει εξαιρετικά, με έναν καταιγισμό drums κιθάρας και επιβλητικής φωνής, που αμέσως φέρνει στο νου μπάντες-θρύλους του stoner όπως οι Queens of The Stone Age. Το εναρκτήριο “Architect” είναι πράγματι ένα ιδιαίτερα καλοδουλεμένο κομμάτι, συνθετικά, μουσικά και ερμηνευτικά, που φανερώνει πώς θα κυλήσουν τα πράγματα παρακάτω. Η συνέχεια αποδεικνύεται όντως εντυπωσιακή με κομμάτια όπως τα “The Great Disorder”, “Half Awake” και “Exhausted”, να τραβάνε την προσοχή.
Τι είναι αυτό όμως που κάνει τους We Insist! μια ξεχωριστή μπάντα που της αξίζει μεγαλύτερη αναγνώριση από αυτή που ήδη έχει; Η λίστα που περνάει νοερά από το μυαλό μου μοιάζει ατελείωτη. Αρχικά είναι τα φωνητικά, άλλοτε πνιγμένα, να ακούγονται λες και έχουν περάσει μέσα από μια τηλεφωνική γραμμή όλο παράσιτα, άλλοτε οργισμένα, να ξεσπάνε απεγνωσμένα. Ύστερα, οι εμπνευσμένες μελωδίες, ο δυνατός ρυθμός που οριοθετείται από τα drums, τα συγκρατημένα μα έντονα μουσικά ξεσπάσματα, η χρήση οργάνων όπως το σαξόφωνο που επιδίδονται σε jazzy αυτοσχεδιασμούς, ο Etienne Gaillochet – ο οποίος είναι ταυτόχρονα drummer και τραγουδιστής - τα καταφέρνει εξαιρετικά και στους δύο ρόλους που έχει αναλάβει - οι εμπνευσμένες συνθέσεις που σε κάνουν να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου σε ένα mini-headbanging. Όλα αυτά δημιουργούν ένα σύνολο το οποίο, ναι μεν φέρνει στο νου τους Qotsa, τους Kuyuss και άλλες αντίστοιχες μπάντες, αλλά που δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κοπιάρισμα ή μίμηση. Κι αυτό συμβαίνει ακριβώς εξαιτίας της ιδιαιτερότητας και πρωτοτυπίας που φέρνουν τα παραπάνω στοιχεία. Το τελικό αποτέλεσμα είναι βαρύ μα όχι «κάφρικο», γιατί είναι πλήρες εκπληκτικών τεχνικών ικανοτήτων και περασμένο από ένα intellectual φίλτρο. Ενώ, δηλαδή, σαν είδος οι We Insist! δεν ανήκουν στο mathcore, η ακρίβεια και η επιδεξιότητα με την οποία εκτελούν τα περισσότερα κομμάτια φέρνει στο νου το εν λόγω μουσικό είδος.
Ακόμα και οι όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένες συνθέσεις - γατί υπάρχουν και μερικές τέτοιες - είναι είτε τόσο δεξιοτεχνικά εκτελεσμένες, είτε τόσο ελκυστικά ερμηνευμένες, ώστε δεν σε κάνουν ούτε να βαριέσαι ούτε να περνάς τα tracks. Αντίθετα, σε κάνουν να περιμένεις με αγωνία για τη συνέχεια και στο τέλος μένεις με την αίσθηση ενός πολύ καλού heavy rock δίσκοu. Ακούγοντας πάντως το Oh! Things Are So Corruptible και καθώς φαντάζεσαι τη μπάντα να το εκτελεί ζωντανά, σου ’ρχεται να γίνεις Δημήτρης Κανελλόπουλος και να πάρεις σβάρνα την Ευρώπη για να τους πετύχεις live, διότι, δυστυχώς, το αν θα τους δούμε ποτέ στην Ελλάδα είναι αμφίβολο…
