Όταν πήρα στα χέρια μου για κριτική αυτό το EP των Virgin Passages ομολογώ ότι δεν ήξερα και πολλά για το συγκρότημα. Το μόνο μέρος όπου είχα δει το όνομά τους ήταν σε κάποιο μουσικό site, που ανέφερε ότι θα έπαιζαν support στη φετινή περιοδεία των MGMT, το νέο hot όνομα στην αμερικάνικη indie σκηνή. Μετά από λίγη έρευνα παραπάνω ανακάλυψα πως έχουν προηγηθεί και άλλα EPs, όπως και μια συλλογή πέρυσι, η οποία μάζευε παλιά EPs και ακυκλοφόρητα κομμάτια της μπάντας. Θα πρέπει όμως να πω πως η εικόνα των Virgin Passages στο Distance EP τους παρουσιάζει ως ένα συγκρότημα που μοιάζει να βρίσκεται λίγο σε σύγχυση.
Επεξηγηματικά να αναφέρω τι ακριβώς εννοώ με το παραπάνω. Δεν είναι ότι το συγκρότημα έχει κακές ιδέες στα κομμάτια του ή ότι δεν προσπαθούν για το καλύτερο με αυτή την κυκλοφορία τους. Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, μοιάζει να ψάχνει απεγνωσμένα μια κατεύθυνση την οποία η μπάντα προφανώς δείχνει να μην έχει βρει ακόμα. Αντί λοιπόν να βρεις κάποιες ιδέες που θα μπορούσαν να είχαν πάρει έναν πολύ καλύτερο δρόμο, συναντάς μισοτελειωμένες εμπνεύσεις και τραγούδια τα οποία, ενώ περίμενες να εξελιχθούν, στροβιλίζονται βασανιστικά γύρω από τις αρχικές ιδέες τους, χωρίς να καταλήγουν κάπου ουσιαστικά. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι τα τραγούδια, τις περισσότερες φορές, μοιάζουν σαν ένα κολλάζ μελωδιών από τα διάφορα ατελείωτα τζαμαρίσματα της μπάντας. Χωρίς όμως η συγκόλληση να έχει γίνει μαεστρικά, ώστε το αποτέλεσμα να είναι ευχάριστο στα αυτιά του ακροατή.
Για να είμαι όμως δίκαιος με το συγκρότημα, πρέπει να ομολογήσω ότι, παρόλα τα παραπάνω, το δισκάκι τους αξίζει κάποιες ακροάσεις. Διότι κάποιες στιγμές έμπνευσής τους είναι σίγουρα αξιοπρόσεκτες, όπως π.χ. το εναρκτήριο “Distance”, όπου μπλέκουν έξοχα τις γλυκόπικρες μελωδίες της κιθάρας τους με τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά, δημιουργώντας μια στιγμή μουσικής νιρβάνας. Συνολικά όμως θα περίμενες πολύ πιο συμπυκνωμένες τέτοιες στιγμές σε ένα ντεμπούτο - και μάλιστα σε ένα ΕΡ με έξι μόνο κομμάτια.
Εάν σας ενδιαφέρει, τέλος, ο avant-garde ήχος ή η διεστράμενη folk των Animal Collective, τότε σίγουρα θα σας κινήσει το ενδιαφέρον το συγκεκριμένο δισκάκι. Κάποιες άλλες επιρροές της μπάντας σίγουρα περιλαμβάνουν τους Slint (τους θυμάται κανείς άραγε;), τους Sigur Rós καθώς και κάποια αμυδρά ψύγματα απο Radiohead-ισμούς εποχής Kid A και Amnesiac. Εάν λοιπόν είστε οπαδός του συγκεκριμένου ήχου, δοκιμάστε τους Virgin Passages, αλλά μην περιμένετε εύκολες δομές στα τραγούδια τους, ούτε εύπεπτες μελωδίες. Ο πειραματισμός, βλέπετε, οδηγεί το συγκεκριμένο συγκρότημα…
