Με την ταινία να βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες αυτή την εβδομάδα, το soundtrack του Into The Wild (που κυκλοφόρησε στην Ευρώπη το Σεπτέμβριο του 2007) διεκδικεί κι αυτό μια θέση στην ελληνική επικαιρότητα. Αποτέλεσμα της συνεργασίας δύο μεγάλων δημιουργών, του Sean Penn που σκηνοθετεί και του frontman των Pearl Jam, Eddie Vedder, που υπογράφει τη μουσική και το κομμάτια της ταινίας, αποτελεί τη δεύτερη συνάντησή τους, 12 χρόνια μετά το score για το Dead Μan Walking, όπου επίσης ο Penn είχε σκηνοθετήσει και ο Vedder είχε κρατήσει τα μουσικά ηνία.
Εδώ όμως το σμίξιμό τους είναι διαφορετικό - και αποδεικνύεται αποκάλυψη από πολλές απόψεις. Πρώτα απ’όλα, μια γρήγορη ματιά στα ονόματα των συντελεστών του soundtrack, σε ρίχνει στην παγίδα της grunge προδιάθεσης και χωρίς να χει προηγηθεί ακρόαση. Αν δε προσθέσεις και την Corinne Tucker στα backing vocals, τραγουδίστρια των Sleater Kinney - του τελευταίου δημοφιλούς riot grrl συγροτήματος της δεκαετίας του 1990 - ε, λες, όλο και κάτι από heavy-noisy rock θα΄χει μπει σφήνα. Αμ δε.... Η αλήθεια βέβαια είναι πως μια προσεκτική ακρόαση στη μουσική των Pearl Jam πείθει για το ότι, συνθετικά, ο Vedder πάντα κατέθετε κυρίως ακουστικά κομμάτια, πιο προσωπικά και εξομολογητικά. Αυτό φαίνεται από τις περισσότερες συνθέσεις του για τη μπάντα, χωρίς φυσικά μια τέτοια παρατήρησει να μειώνει την αγάπη του για τον πυρετώδη ρυθμό των πιο επικών της κομματιών. Στο Into The Wild πάντως δείχνει να απελευθερώνει αυτήν ακριβώς την πλευρά του, γράφοντας λιτά folk κομμάτια μικρής διάρκειας, για να εξυπηρετούν την αβίαστη ροή της ταινίας. Τα συνοδεύει απλά με μια κιθάρα και τη φωνή του, η οποία, ζεστή και μεστή, γεμάτη δύναμη, μοιάζει ν’αφήνει το αποτύπωμα του χρόνου σε κάθε συλλαβή.
Το άλλο μεγάλο ενδιαφέρον είναι το πόσο η μουσική διεισδύει μέσα στην ταινία. Κι εδώ θα θυμηθώ δηλώσεις του ίδιου του Sean Penn, που ομολόγησε ότι πολλά από τα αφηγηματικά μέρη του έργου δομήθηκαν πάνω στη μουσική. Σαν να λέμε, πρώτα γράφτηκαν κάποια κομμάτια δοσμένα από το πνεύμα και την υπόθεση της ταινίας και εμπνευσμένες από αυτά γυρίστηκαν στη συνέχεια επιμέρους σκηνές. Σκηνοθέτης, συνθέτης και πρωταγωνιστής έγιναν μ’αυτόν τον τρόπο μια αδιάσπαστη ενότητα. Κι έτσι ο Vedder με τις σκηνοθετικές οδηγίες του Penn συνοδεύει τον ήρωα του film στην πορεία του προς την αναζήτηση της αυθεντικής ζωής, σ ένα ταξίδι μακριά από τις κοινωνικές συμβάσεις και την αστική υποκρισία. Ως κορυφαίες στιγμές αναδεικνύονται τα “Long Nights”, “ No Ceiling”, ”Guaranteed” και η διασκευή στο “Hard Sun” του Indio, που σε πλημμυρίζει με αισιοδοξία , ενώ η συγκίνηση ολοκληρώνεται με το σπαρακτικό, ανατριχιαστικό γρύλισμα του Vedder στο “The Wolf”. Να σημειωθεί ότι το “Guaranteed” κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερου τραγουδιού για ταινία και μια υποψηφιότητα για Γκράμι στην ίδια κατηγορία, κατακτώντας έτσι την αναγνώριση από τον ευρύτερο κινηματογραφικό και μουσικό κόσμο.
Αφήνοντάς τα όλα αυτά όμως στην άκρη, ίσως το πιο αξιομνημόνευτο να είναι ότι το soundtrack του Into The Wild ήρθε και φανέρωσε την εφτάψυχη φύση του δημιουργού του, ο οποίος, 40άρης πια και αφού απέδειξε ότι «what’s sacred comes from youth» επιζώντας από την ολοκληρωτική καταστροφή της Χ- γενιάς του, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μια πραγματική ροκ καρδιά ξέρει πώς να ωριμάζει.
