Το δεύτερο βήμα δεν είναι πάντα αμφίβολο…
Τα «παιδάκια του Internet» μεγάλωσαν κατά δυο χρόνια περίπου και βάλθηκαν να αποδείξουν ότι εκτός από τη βρετανική μούχλα των σπιτιών, υπάρχει και ουσία. Να μην γελιόμαστε. Οι Arctic Monkeys απόκτησαν ένα τρελαμένο hype καθαρά και μόνο λόγω της θεματολογίας και της σύγχρονης αγγλικής ατμόσφαιρας του πρώτου δίσκου: ανεργία, ατέλειωτα μεθύσια στις pub, γυναίκες που «φτύνουν» απροσχημάτιστα, κατεστραμμένη αυτοεκτίμηση. Και όλα αυτά μέσα από μικρές ιστορίες καθημερινής βρετανικής τρέλας.
Τώρα, το δεύτερο βήμα τους είναι και ένα στοίχημα, που, κακά τα ψέματα, το κερδίζουν επάξια, αφού το Favourite Worst Nightmare είναι ακόμα πιο σταθερό και συνάμα ουσιαστικό.
Καταρχήν το artwork, εντελώς διαφορετικό και σαφώς πιο δουλεμένο από τον πρώτο δίσκο, απεικονίζει το εσωτερικό των τετράγωνων αγγλικών σπιτιών, προσδίδοντάς του ένα χρωματιστό περιεχόμενο. Σαν να λέει ότι μέσα στους τέσσερις τοίχους υπάρχουν όνειρα.
Στο μουσικό μέρος, η είσοδος γίνεται με την ηχητική καταιγίδα που ονομάζεται “Brianstorm”, ενώ κομμάτια όπως το “Balaclava”, “The Bad Thing” και “Do Me A Favour” δείχνουν ότι η παραμόρφωση στις κιθάρες και το επαναλαμβανόμενο hi-hat μπορούν να συνθέσουν πανέμορφα τραγούδια, πολύ ανώτερα από τα μονότονα και πιασάρικα του Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not. Το πιο πρόσφατο single, “505”, ξεχωρίζει για τη συναισθηματική του έκρηξη, καθώς προσεγγίζει σε τεχνοτροπία τους Interpol.
Με λίγα λόγια, αν οι Arctic Monkeys περιέγραψαν με γλαφυρότητα την καθημερινότητα του μέσου Άγγλου εφήβου, τώρα μέσα σε 37 λεπτά προβάλλουν ότι αυτός ο έφηβος έχει και μυαλό, που σκέφτεται και ονειρεύεται…
