Με μια χορταστική κυκλοφορία, πραγματικό δώρο στους fans τους, επιστρέφουν στη δισκογραφία οι Rammstein, μπάντα η οποία διαθέτει φανατικό κοινό και στη χώρα μας. Το νέο τους album Völkerball (ο χορός του λαού) καταγράφει βασικά στιγμές από τη συναυλία που έδωσαν πέρυσι το καλοκαίρι στη Γαλλία, στο κατάμεστο στάδιο της Nimes. Έρχεται όμως ενισχυμένο και με ένα απολαυστικό DVD, το οποίο δεν περιορίζεται στο live της Nimes, αλλά παρουσιάζει συμπληρωματικά τους Rammstein εν δράσει στο Λονδίνο, στο Τόκιο, ακόμα και στη Μόσχα. Και όλα αυτά αφορούν τη στάνταρ, διπλή έκδοση του Völkerball, καθώς για τους πολύ fans υπάρχει και μια τετραπλή, με έξτρα ηχητικό και οπτικό υλικό (ονόματι Völkerball: Bildband), αλλά και ένα ογκώδες βιβλιαράκι 190 σελίδων, γεμάτο φωτογραφίες από την περιοδεία τους.
Το Völkerball πιστοποιεί πως το πρόσωπο που οι Βερολινέζοι stars παρουσιάζουν στις κανονικές τους κυκλοφορίες δεν είναι επίτευγμα του στούντιο: αντιθέτως, όλη αυτή η επιβλητική ενέργεια και η μετρονομική, γερμανόφωνη αγριάδα ανταποκρίνονται πλήρως και στην επί σκηνής πραγματικότητα, πράγμα εμφανές τόσο στο cd, όσο (πολύ περισσότερο) και στο DVD. Από το εντυπωσιακό ξεκίνημα με το “Reise Reise” ως το εξίσου εντυπωσιακό κλείσιμο με το “Ich Will” και με ενδιάμεσα highlights τα πολυακουσμένα “Du Hast” και “Amerika”, το πρόσφατο hit “Benzin”, την επική δραματικότητα των “Keine Lust” και “Du Riechst So Gut” και τις βαγκνερικές αποχρώσεις του “Morgenstern” και του “Sonne” , οι Rammstein αποδεικνύονται σχεδόν άψογοι. Και δεν μπορείς παρά να τους βγάλεις το καπέλο για το πάθος τους με ό,τι κάνουν, ακόμα και στις ομολογουμένως πιο αδύναμες στιγμές του ρεπερτορίου τους, όπως είναι π.χ. το “Mein Teil”, το “Feuer Frei!” ή το “Asche Zu Asche”.
Έτσι, αν και συνήθως τα live albums είναι υπόθεση των πιο αφοσιωμένων οπαδών, θα πρότεινα προσωπικά το συγκεκριμένο και σε ακροατές με πιο περιστασιακή σχέση με τους Rammstein. Γιατί εδώ μπορείτε να βιώσετε, τόσο ζωντανά όσο και οπτικά, το γιατί έχουν καταστεί αρχιερείς μιας μεταμοντέρνας γοτθικής αισθητικής, ντυμένης με γερμανόφωνους industrial ήχους και σκηνικά και κοστούμια που φέρνουν κατά νου τον φουτουριστικό, μετα-βιομηχανικό κόσμο του Mad Max. Αισθητική η οποία μπορεί να φλερτάρει έντονα με το επικό και το απόλυτο, δίχως όμως να στερείται και ενός σκοτεινού ρομαντισμού στο βάθος της.
