Αν και δεν ήταν το φαβορί, από τους Wu-Tang Clan, o Ghostface Killah ήταν ίσως εκείνος που στη σόλο καριέρα του μπόρεσε να σχηματοποιήσει περισσότερο μια αυτόνομη μουσική προσωπικότητα -με αποκορύφωμα το εκπληκτικό άλμπουμ Supreme Clientele του 2000. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη δουλειά του από τότε και η κορυφαία hip-hop κυκλοφορία για φέτος, αν κανείς είναι διατεθειμένος να σκιπάρει μερικά άχρηστα διαλείμματα που σε αποσπούν από αυτό το μικρό αριστούργημα.
Χωρίς να ανακαλύπτει τίποτα νέο, ο Ghostface Killah μαζεύει απλά τον καλύτερο εαυτό του σε ό,τι μέχρι τώρα μας είχε συνηθίσει, παραδίδοντας ένα κολλητικό άλμπουμ με σουρεαλιστική εξιστόρηση και φρέσκα τσιμπήματα σε κλασικά tracks. Η soul από τα 60s και τα 70s έχει την τιμητική της (τώρα που η μεγάλη εταιρία μπορεί να καλύψει και τα έξοδα), οι drug ιστορίες του και τα γνωστά μαθήματα ζωής δένουν μοναδικά και εσύ δεν έχεις παρά να πατήσεις ξανά και ξανά το repeat...
Kαι παρά την παρουσία της εθνικής του hip-hop (Raekwon, Method Man, Ol' Dirty Bastard, RZA, GZA, Masta Killa, Cappadonna, Ne-Yo, U-God, Trife, Shawn Wigs, Sun God, The Notorious B.I.G., Megan Rochell, Pete Rock, J. Dilla, MF Doom, Just Blaze, Lewis Parker, MoSS, Crack Val, Xtreme, The Studio Beatz, Sean C & LV, Cool & Dre), όλο το άλμπουμ μυρίζει αποκλειστικά και μόνο Ghostface Killah...
