Ακολουθώντας τη τακτική του Fatboy Slim, υιοθετώντας διάφορα παρατσούκλια για να ηχογραφεί (Voice Stealer, Random Factor, Il-Ek-Tro, Silicon Sally), κι αλλάζοντας εταιρίες (Warp, SCSI-av, 20/20 Vision, Playhouse, Satamile, Klang) με ρυθμούς πιο γρήγορους κι από τους έλληνες καλλιτέχνες του παλιού Νέου Κύματος, ο μαντσεστεριανός Carl A. Finlow μιξάρει στο μπλέντερ του εξίσου καλά τους Kraftwerk με τους New Order, τους Pet Shop Boys με τους Chic και τις Bananarama με τους Υ.Μ.Ο., αναδεικνυόμενος σε έναν από τους πρωτοπόρους του ευρωπαϊκού drumbox electro.
Υπερβολικά εστέτ ηλεκτρονικές ενορχηστρώσεις συμπλέκονται με ρομποτικά θέματα εποχής Cabaret Voltaire, attitude με ισόποσες δόσεις από Bill Drummond και Mark Mothersbaugh, πρώιμους Orchestral Manoeuvres in the Dark και Renegade Soundwave (μόνο σε δικό μου review μπορεί κανείς να δει τα δυο προαναφερθέντα ονόματα μαζί) και επικές αλά-A Certain Ratio μπασογραμμές. Τα instrumentals (εκ των οποίων ξεχωρίζουν τα 'Equilibrium', 'Odyssey') ή τα περασμένα από βαρύ vocoder φωνητικά τραγούδια θα μπορούσαν να ‘αναπνέουν’ παράλληλα σε ένα σύμπαν όπου Δημιουργός θα ήταν ο Trent Reznor ή στην Αυτοκρατορία του Ντίσελντορφ με ανώτατους ηγεμόνες τους Κraftwerk. Και η πλάκα είναι ότι θα ισορροπούσαν τόσο αρμονικά, σαν να ανήκαν ταυτόχρονα και στα δυο.
Αν θέλετε την ηλεκτρονική σας μουσική να κινείται σε down/mid-tempo ρυθμούς και να βγάζει ένα συναίσθημα μελαγχολίας περασμένο από μια τάση αποστασιοποίησης προς τον περιβάλλοντα χώρο, τότε το εν λόγω δισκάκι είναι your cup of tea, όπως θα έλεγε κι ο ίδιος ο δημιουργός του.
