Είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι τη στιγμή που θα αντικρίσετε το Valende στα ράφια ενός δισκοπωλείου θα αναρωτηθείτε ποιες είναι αυτές οι Jennifer Gentle. Κάπως έτσι την πάτησα και ‘γω όταν έφτασε στα χέρια μου ο εν λόγω δίσκος. Ώσπου τελικά το μυστήριο λύθηκε με την αναμενόμενη απάντηση, ότι οι Jennifer Gentle είναι δύο κύριοι, – Marco Fasolo και Alessio Gastaldello – ιταλικής καταγωγής, μάλιστα, των οποίων η καλλιτεχνική σταδιοδρομία χαρακτηρίζεται από μια σημαντική πρωτοπορία. Αποτελούν το πρώτο Ιταλικό συγκρότημα που υπογράφει σε αμερικάνικη δισκογραφική εταιρεία και δη στη Sub Pop.
Απαλλαγμένο από κάθε είδους στερεότυπες μουσικές ιδέες και εμπνεύσεις και κινούμενο κατά βάση σε folk πειραματικά μονοπάτια, με μια πολυφωνία οργάνων – από τα κλασσικά, κιθάρα και μπάσο μέχρι φλάουτο, glockenspiel και kougoo - να συνθέτουν το μουντό αλλά πολύχρωμο πάζλ του, το Valende αναδεικνύεται με διαφορά ως η καλύτερη δισκογραφική δουλειά του διδύμου των Jennifer Gentle.
Οι μικροί θησαυροί, που ακούν στα ονόματα, “Circles of Sorrow”, “The Garden (part one & two)” και “Golden Drawings” με το φλάουτο, τις ακουστικές κιθαριστικές μελωδίες και τα γαλήνια φωνητικά θα μπορούσαν να νανουρίσουν ακόμα και τις πιο υπερδραστήριες και φασαριόζικες παιδικές υπάρξεις πάνω στο πλανήτη, προτού το ασυνάρτητο ηχητικό χάος του “Hessesopoa” τις επαναφέρει πάλι πίσω στα γνώριμη υπερδιέγερση τους. Τα “I Do Dream You” και “Nothing Makes Sense” βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της ενηλικίωσης και της νεανικής αφέλειας, καθώς garage κιθάρες και τυμπανιστικοί ρυθμοί παιχνιδίζουν με τις παραμορφωμένες, λες από ήλιο, φωνητικές νότες του Alessio, ενώ τα “Liquid Coffee” και “Tiny Holes” παρουσιάζουν το ώριμο (μουσικό στη παρούσα περίπτωση) προσωπείο που κάθε νέος 23χρονος – όπως ο Marco Fassolo – προσπαθεί να προβάλει στον περίγυρό του.
Τελικά, υφίσταται ζωή και έξω από τον αγγλοκρατούμενο και αμερικανοκρατούμενο μουσικό μας πλανήτη.
