Δίσκος του Willie Nelson με σήμα το πεντάφυλλο; Όχι δεν είναι τυχαίο μια και το Countryman είναι αφιερωμένο στη reggae, ή για να είμαστε πιο ακριβείς στην ανάμιξη reggae και country που επιχείρησε ο Nelson μερικά χρόνια πριν και έρχεται μόλις τώρα στο φως.
Σίγουρα οι περισσότεροι θα πλησιάσουν αυτό το δίσκο από καθαρή περιέργεια. Δεν είναι και λίγο μια από τις πιο χαρακτηριστικές και ιστορικές φιγούρες της country μουσικής να επισκέπτεται σε ηλικία άνω των εβδομήντα τα reggae κατατόπια. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για το απόλυτο πάντρεμα των στυλ και την επιτομή δυο "λαϊκών" μουσικών αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι όπως τα περιμέναμε.
Ίσως να ήταν διαφορετικά αν στη κονσόλα του παραγωγού να βρισκόταν ένας Lee Perry, αλλά ο Don Was που αναλαμβάνει ακολουθεί την πεπατημένη και απλά προσθέτει έναν τυπικό reggae ρυθμό πάνω στα κομμάτια του Nelson. Με άλλα λόγια ο Nelson συνεχίζει να τραγουδάει με το γνώριμο στυλ του γλυκόπικρα τραγούδια για χαμένες αγάπες, με τη συνοδεία steel κιθάρας και φυσαρμόνικας πάνω σε καλογυαλισμένα reggae beats.
Το αποτέλεσμα είναι τα μόλις 35 λεπτά του δίσκου να μην είναι κάτι το εξαιρετικό. Ούτε οι διασκευές σώζουν την κατάσταση μια και τα δυο τραγούδια του Jimmy Cliff (The Harder They Come και Sitting in Limbo) ακούγονται ασύνδετα ενώ στο I'm a Worried Man του Johnny Cash την reggea πνοή δίνει κυρίως η φωνή του προσκεκλημένου Toots Hilbert.
Με λίγα λόγια δεν πρόκειται για τίποτα παραπάνω από ένα σε γενικές γραμμές μέτριο δίσκο του Willie Nelson στον οποίο ο παραγωγός προτίμησε reggae ρυθμούς με mainstream υφή και χωρίς στην πραγματικότητα να έχει γίνει κάποια σύνδεση. Ο γάμος τελικά reggae και country αποδείχθηκε λευκός.
