Θα μπορούσα να σταματήσω την παρουσίαση αυτού του cd στις επόμενες πέντε λέξεις: αγοράστε αμέσως αυτό το δίσκο! Και όχι μόνο αν σας αρέσει η μουσική hip hop, αλλά αν σας αρέσει η μουσική! Θα πρέπει να είναι η καλύτερη μονή συλλογή του είδους που έχει βγει ποτέ, δεν λογαριάζουμε σειρές σαν το “Hip Hop Don’t Stop” που σε συνεχόμενα volumes ανθολογούσε εξαντλητικά τις πρώτες ημέρες του είδους. Εδώ θα βρείτε συμπυκνωμένη τη γέννηση του hip hop, τα κομμάτια που το διαμόρφωσαν και έθεσαν τις βάσεις για να είναι σήμερα το δημοφιλέστερο μουσικό στυλ.
Δεν του λείπει τίποτα και δεν υπάρχει τίποτα για πέταμα εδώ μέσα! Πενήντα κομμάτια ένα κι ένα, μιξαρισμένα σε ένα ενιαίο πάρτι διάρκειας 80 λεπτών. Ναι ρε γαμώτο, αυτό είναι το μόνο κακό του cd, τα κομμάτια είναι μιξαρισμένα μεταξύ τους, γεγονός που έχει δύο μειονεκτήματα: το πρώτο είναι ότι χαλάει αυτόματα η αρχειακή του αξία και δεύτερο ότι για να χωρέσουν όλα αυτά στο δίσκο, έχει κουτσουρευτεί η διάρκειά τους. Οπότε μένουν οι εξής του χρήσεις: είτε το έχετε για να ξεβιδωθείτε στο χορό κάνοντας ταυτόχρονα μια μικρή επανάληψη στα όσα ξέρετε από πρώιμο hip hop, είτε παίρνετε μια μικρή ιδέα και κατόπιν ξεκινάτε να μαζεύετε το real deal, τα κομμάτια αυτά στις κανονικές τους εκτελέσεις.
Να αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένους από τους τίτλους που περιέχονται εδώ: από Grandmaster Flash, τον πρώτο άνθρωπο που έδειξε για πόσα πολλά ήταν ικανός ο dj (“Adventures On The Wheels Of Steel” αλλά και “The Message”) και Sugarhill Gang (“Rapper’s Delight”, η πρώτη ουσιαστικά καταγραφή των ράπερ του δρόμου), μέχρι Africa Bambaataa (“Planet Rock” με «σαμπλάρισμα» από Kraftwerk, η γέφυρα ανάμεσα στην ηλεκτρονική μουσική και το hip hop που γέννησε αργότερα το house) και Ultramagnetic MC’s (“Travelling At The Speed Of Thought”), μαζί με όλη τη συνέχεια (όλη όμως!) : Run DMC, Public Enemy, De La Soul, NWA, Eric B & Rakim, LL Cool J, KRS-ONE, Stetsasonic και ο κατάλογος δεν τελειώνει σχεδόν… Περιέχει μέχρι και το “Apache” των Incredible Bongo Band επειδή το drum break του χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον εκείνη την εποχή. Άπαιχτο σας λέω!
Το ενδιαφέρον είναι ότι συνυπάρχουν οι μεγάλες επιτυχίες με τα καθοριστικά για το είδος ονόματα και κομμάτια, με έμφαση στα πρώτα (κι αυτό δεν είναι και τόσο άσχημο αυτή τη φορά). Ακόμη λοιπόν κι αν σημειώνονται αδικίες (το κλασικό “The 900 Number” του Mark The 45 King χρησιμεύει μόνο σαν γέφυρα για το μιξάρισμα δύο άλλων τραγουδιών), το συνολικό αποτέλεσμα είναι απλά απίστευτο. Τώρα που διαβάσατε τα παραπάνω πηγαίνετε να κάνετε αυτό που είπαμε στην αρχή…
