Ο Gabriel Reyes-Whittaker ή αλλιώς GB είναι μόλις είκοσι χρονών. Δεν πρόλαβε ούτε την εποχή της jazz, ούτε καν την έκρηξη της acid jazz την περασμένη δεκαετία. Αντίθετα ζει στην εποχή που η μουσική παράγεται από υπολογιστές, οι djs και οι mcs είναι οι νέοι stars και τα hip hop beats έπαιζαν στις γειτονιές του LA από τότε που θυμάται τον εαυτό του.
Δεν έχουμε βέβαια να κάνουμε με κανένα junkie της τεχνολογίας. Στην εφηβεία του ξεκίνησε να παίζει διάφορα όργανα, όπως κιθάρα, μπάσο και πιάνο.Στη συνέχεια όμως ανακάλυψε ότι ο υπολογιστής του έδινε τη δυνατότητα να αναπλάθει όλες τις μουσικές που του αρέσουν και να παράγει τη δικιά του. Οι επιρροές του εστιάζονται κυρίως στη soul, τη jazz και το funk. Τις εμπλουτίζει είτε με hip hop και garage beat, είτε αφήνεται σε ένα χαλαρό downtempo.
Για να καταφέρει και να περάσει τον Ατλαντικό μόλις με το ντεμπούτο του στις αποσκευές του συντέλεσαν δυο παράγοντες. Κέρδισε θέση στη playlist γνωστών freestyle djs όπως ο Gilles Peterson όπως και την εκτίμηση παλιών προσωπικοτήτων της jazz οι οποίοι κάνουν guest εμφανίσεις στο Soundtrack for Sunrise.
Έτσι, για παράδειγμα, συναντάμε την Floran Purim να τραγουδά στο fusion Livre και τον άντρα της και θρυλικό περκασιονίστα Airto Moreira να μπλέκει τα κρουστά του με τα beats του GB. Από την άλλη φιλοξενεί και αρκετά νέα ταλέντα όπως τον Steve Spacek με την βελούδινη soul ερμηνεία και την εντυπωσιακή Jay Jones που μοιάζει να ξεφύτρωσε από τη σκηνή του Bristol.
Μπορεί το Soundtrack for Sunrise να στερείται τις στιγμές εκείνες που θα σου κολλήσουν -ένα Unfinished Sympathy ας πούμε- αλλά από την άλλη κυλάει γλυκά και αρμονικά. Προς το τέλος μάλιστα παίρνει μια εντελώς χαλαρωτική τροπή, σα να ακούς μια σύγχρονη εκδοχή των Kool & the Gang, κάτι που θα εκτιμηθεί δεόντως από τους λάτρες των chill out και lounge καταστάσεων.
