H Iris Garrelfs διαθέτει μια τόσο πολυτάλαντη προσωπικότητα που θα την αδικούσαμε αν επικεντρωνόμασταν μόνο στη μουσική της. Πρακτικά εμπλέκεται σχεδόν σε κάθε μορφή σύγχρονης τέχνης. Πρώτα απ’ όλα τη μουσική, χρησιμοποιώντας την φωνή της σαν μια ψηφιακά επεξεργασμένη Diamanda Galas. Χρησιμοποιεί τις φωνητικές της χορδές όχι για να τραγουδά αλλά για να παράγει ήχους, τους οποίους στη συνέχεια περιεργάζεται, μπερδεύει, προσθέτει ηχώ και παραμόρφωση και αφού τους συνδυάσει με ηλεκτρονικές πινελιές, παράγει την ατμοσφαιρική μουσική της.
Αυτό το concept φαντάζομαι θα λειτουργεί ακόμα καλύτερα στα sound installations που η ίδια κατασκευάζει σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Επίσης είναι μια από τους θεμελιωτές του Sprawl, του λονδρέζικου κέντρου του ηλεκτρονικού ήχου, στου οποίου τα events συμμετέχουν αρκετοί από την αφρόκρεμα της ηλεκτρονικής σκηνής (Talvin Singh, Scanner, David Toop, Chr. Fennesz κα) σε συνεργασία με τους εκεί πρωτοποριακούς οργανισμούς όπως το ινστιτούτο Γκαίτε και η Tate Modern. Τέλος, άλλες καλλιτεχνικές πλευρές της εκφράζονται μέσω του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της φωτογραφίας (ουκ ολίγες φορές έχουν δημοσιευτεί φωτογραφίες της σε πολλά περιοδικά του χώρου).
Για να αναφέρουμε μόνο επιγραμματικά τις δραστηριότητές της θα χρηαζόμασταν αρκετές σελίδες οπότε ας επιστρέψουμε στα τεκταινόμενα εντός του cd. Το Specified Encounters θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το soundtrack ενός απόκοσμου θρίλερ, με τα ‘πειραγμένα’ φωνητικά και τις περίεργες συχνότητες. Αυτό στην ουσία επιχειρεί να καταφέρει και η ίδια η Iris, αυτοσχεδιάζοντας με ήχους που είτε προέρχονται από τις φωνητικές τις χορδές είτε από το laptop της. Τελικά καταφέρνει να ξεφύγει από το στείρο κλίμα των πειραματιστών και να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα σκοτεινή, 4ADική και παράλληλα βιομηχανική και απόκοσμη.
Το κεντρικό θέμα του δίσκου είναι το 17λεπτο encounter 6 στο οποίο οι υπόκωφοι ήχοι μπλέκονται με τα μεταλλαγμένα φωνητικά τα οποία ακούγονται σαν απόκοσμες μελωδίες. Σίγουρα ενδιαφέρον αν και τελικά πολύ δύσκολα μπορεί να χωρέσει μια τόσο πολυσχιδής περσόνα σε ένα cd. Το ιδανικό θα ήταν να καταφέρναμε να την δούμε κάποια στιγμή live επί το έργω... (διαβάζουν μήπως οι διοργανωτές των Synch, Bios, Electrograph;)
