Εκεί που άρχισα να πιστεύω ότι μπορούσα να μαντεύω το περιεχόμενο ενός cd από τη συσκευασία του, ήρθε ο Doormouse να με διαψεύσει. Το καρτουνίστικο design σε παραπέμπει σε saloon της άγριας δύσης και ο Xylophone Jism σε παιχνιδιάρικες μουσικές. Ακούγοντας όμως το cd μάλλον σε άγριο κυνηγητό καουμπόηδων και ινδιάνων σε παραπέμπει παρά σε κάτι χαριτομένο.
Είναι αλήθεια ότι ο Doormouse έχει μια έφεση στα breaks που χρονολογείται από την δεκαετία του 90. Από τότε που το hardcore techno ήταν ακόμα στα γεννοφάσκια του αυτός τάραζε τα νερά στην πολιτεία του Wisconsin. Στην πορεία έκανε και ένα φυσιολογικό πέρασμα από την Planet Mu του Mike Paradinas -ο οποίος παρέχει φιλόξενη στέγη σε ότι breakcore κυκλοφορία πέφτει στην αντίληψή του- για να καταλήξει στην επίσης αναλόγων κατευθύνσεων Cock Rock Disco.
To Xylophone Jism περιέχει εκτός από τα breaks και έναν πακτωλό από samples, με tv spots, κραυγές, πνευστά, τριγμούς, τρυπάνια μέχρι και death metal φωνητικά. Φήμες αναφέρουν ότι ο Doormouse είναι ανιψιός του Lemmy των Motorhead και ακούγοντας τη μουσική του δεν το αποκλείω καθόλου να κυλάει τέτοιο αίμα στις φλέβες του.
Τα είχαμε πει πριν λίγο καιρό στην κριτική του Terminal 11 ότι η Cock Rock Disco, η νέα εταιρία του Jason Forest αφορά αυστηρά φίλους του breakcore και η νέα της κυκλοφορία έρχεται να μας επιβεβαιώσει. Όποιος καταφέρει να ακούσει όλες τις κυκλοφορίες της με μιας χωρίς να πονέσουν τα αυτιά του κερδίζει μπύρες (σε καντίνα μηχανουργείου).
