Οι Nostalgia 77 είναι ο Ben Lamdin (όχι Bin Laden) ο οποίος έκανε πέρσι το ντεμπούτο του με το πανέμορφα τιτλοφορημένο Songs from my funeral. Φέτος διάλεξε το σαφώς πιο ουδέτερο Garden για να ακολουθήσει μια λιγότερο downtempo και περισσότερο σπιρτόζα εκδοχή της ηλεκτρονικής jazz του.
Αυτό που κάνει ο Ben στη μουσική του είναι να γεμίζει ηλεκτρονικά (κυρίως hip hop) beats με μπάσο, πιάνο και πνευστά τα οποία κινούνται σε soul και jazz δρόμους. Τίποτα το πρωτότυπο θα μου πείτε, μια και ήδη έχουμε συναντήσει τύπους σαν τους Cinematic Orchestra αλλά και πολλούς ακόμα παλιότερα που κάνουν πάνω κάτω το ίδιο πράγμα. Το όλο αποτέλεσμα όμως είναι τόσο δουλεμένο και δεμένο που στέλνει αρκετούς από τους δίσκους της nu jazz που κυκλοφορούν κάθε μήνα στην κάλαθο των αχρήστων.
Ένα άλλο σημείο που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητο είναι η super διασκευή στο Seven Nation Army των White Stripes. Κατά τα πρότυπα της Joss Stone και της δικιάς της διασκευής στο Fell in love with a girl, εδώ ο Ben παίρνει άλλο ένα hit των Stripes και με τη βοήθεια της Alice Russel δίνει μια γκρουβάτη funky εκδοχή σε ένα rock κομμάτι. Όπως είχε συνέβη και με την περίπτωση της Stone, μόνο και μόνο αυτή η διασκευή θα μπορούσε να είναι ένα πολύ καλό κίνητρο για να αποκτήσεις το cd.
