Έχει αληθινό ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς το κείμενο που συνοδεύει αυτή την εορταστική κυκλοφορία για τα είκοσι χρόνια παρουσίας της ανεξάρτητης ετικέτας Glitterhouse στο Γερμανικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Εκεί χαρτογραφεί ολόκληρη την πορεία της ο ιδρυτής της Reinhardt Holstein, από το ξεκίνημά της σαν ένα mail order παράρτημα που έτρεχε παράλληλα με την έκδοση του fanzine του με το όνομα Glitterhouse βέβαια – τίτλος παρμένο από την ομώνυμη δισκάρα των Medium Medium, όπως γράφει ο ίδιος, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες μας χρόνων! – μέχρι το σήμερα όπου έχει εκδώσει 600 δίσκους και οδηγεί Jaguar… Από μια άποψη δεν λέει κάτι που δεν ξέραμε, ότι δηλαδή πίσω από κάθε επιτυχημένο label κρύβεται συνήθως ένας άνθρωπος με καλό γούστο! Όπως για παράδειγμα ότι οι πρώτοι δίσκοι που πούλησε ήταν Αυστραλέζικα επτάιντσα της Citadel που είχε φέρει ο ίδιος από ένα ταξίδι του down under, το οποίο είχε κάνει με χρήματα που εξοικονόμησε πουλώντας ένα μέρος της δισκοθήκης του (ΤΙ;). Συνέχισε φέρνοντας αποκλειστικά στην Ευρώπη το ρεπερτόριο της Sub Pop επάνω στα ντουζένια της, τότε που μάζευε τα λεφτά με το τσουβάλι ενόσω βρισκόταν επάνω στο χρυσοφόρο κύμα του grunge, και στη συνέχεια ήταν από τις πρώτες (αν όχι η πρώτη) που υπέγραψε και άρχισε να κυκλοφορεί δίσκους από Αμερικάνικες μπάντες που κινούνταν κοντά στον ήχο της country μουσικής, αυτό που αργότερα ονομάστηκε americana…Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, και μπορείτε να την ακούσετε σε όλο της το μεγαλείο στο πλούσιο σε υλικό αυτό τετραπλό cd – ως τέτοιο τουλάχιστον το αναφέρουν τα δελτία Τύπου, αν και η δική μας κόπια ήταν τριπλή. Και μόνο τώρα ίσως να μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει το πραγματικό μέγεθος της επιρροής που έχει ασκήσει η εταιρία στα τρέχοντα μουσικά δρώμενα, βλέποντας το δυναμικό της συγκεντρωμένο και θαυμάζοντας την ποσότητα των καταπληκτικών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων που έχει φιλοξενήσει και συνεχίζει να φιλοξενεί κάτω από τη στέγη της. Τα δύο πρώτα cd περιέχουν από ένα κομμάτι από 33 διαφορετικά και ενεργά ονόματα της εταιρίας, που έχουν βγάλει πρόσφατα δίσκους ή πρόκειται να βγάλουν στο εγγύς ή μη μέλλον, το τρίτο παρουσιάζει μια αναδρομή στο παρελθόν με 18 κομμάτια καθοριστικά για την πορεία της ετικέτας, ενώ το τέταρτο περιέχει ένα chill out mix από τον ιδρυτή της!
Το σχήμα με το οποίο έχει συνδέσει η Glitterhouse το όνομα της περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είναι ασφαλώς οι Walkabouts. Όχι μόνο βγάζει σταθερά οτιδήποτε έχουν ηχογραφήσει, αλλά είναι πρόθυμη να εκδίδει επίσης όλα τα προσωπικά projects των μελών τους. Εκείνοι την ευχαριστούν δίνοντας ένα αποκλειστικό κομμάτι τους στη συλλογή, ενώ ένα ακόμη από την σόλο δουλειά της Carla Togerson – ηχογραφημένη σε παραγωγή και επιμέλεια του Άκη Μπογιατζή των Sigmatropic – ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα για την τολμηρή συνθετική του άποψη και το ρηξικέλευθο χαρακτήρα του. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν μια σειρά από ονόματα που είτε είχαν ήδη σημαντική ιστορία πίσω τους πριν τα αγγίξει η εταιρία (Rocket From The Tombs, Pere Ubu, David Thomas & Two Pale Boys ή οι S.Y.P.H που μετά από μια συλλογή με παλιότερο υλικό ξαναμπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν νέο υλικό), είτε κέρδισαν την εκτίμηση του ευρύτερου ροκ ακροατηρίου με τη σπουδαιότητα των δίσκων τους, βλέπε Willard Grand Conspiracy, 16 Horsepower, Friends Of Dean Martinez και πολλοί άλλοι.
Last but not least, που λένε και στην αγγλική, υπάρχει ένας μεγάλος όγκος από συγκροτήματα που ενώ δεν έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο δημοσιότητας και τα ονόματά τους παραμένουν σχετικά άγνωστα, δε σημαίνει ότι δεν κυκλοφορούν από καλούς μέχρι πολύ καλούς δίσκους, ικανούς να προσφέρουν απλόχερα συγκινήσεις σε όσους κάνουν τον κόπο να τους αναζητήσουν και ψάξουν βαθύτερα το περιεχόμενό τους. Ενδεικτικά να αναφέρουμε μόνο τους Knife In The Water, Dakota Suite, τον παλαίμαχο Αυστραλός Hugo Race, τους υπέροχους Νορβηγούς Salvatore, Ai Phoenix, Portrait Of David, Midnight Choir, Helldorado, Ricochets και The White Birch – τελικά πράγματι, έχει μαζέψει ολόκληρη την εθνική Νορβηγίας μαζί με τον πάγκο! – τους εξαιρετικούς Black Lipstick και η λίστα συνεχίζεται…
Κι όλα αυτά πριν καν αναφέρουμε οτιδήποτε απ’ τα παλιά ονόματα. Παραθέτουμε λίγα μόνο, που προφανώς λένε πολλά σε κάποιους ακροατές : Gary Floyd Band, Nadine, Wagon, Rainer Ptacek, Terry Lee Hale, Pleasant Grove, Califone. Κανείς τους δεν άλλαξε τη ροή της μουσικής ιστορίας, όλοι όμως μας έκαναν να αισθανθούμε σε δεδομένες στιγμές καλύτερα. Το ίδιο ισχύει και για ολόκληρη την Glitterhouse. Μακάρι να συνεχίσει να λειτουργεί σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς για πολλά χρόνια ακόμη. Ο ιδιοκτήτης της εύχεται να είναι καμιά 15αριά ακόμη, εμείς το μονο που έχουμε να πούμε είναι «γιατί μόνο τόσα;».
