Πολλά έχουν αλλάξει στους δίσκους του Nas από την εποχή που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του “Illmatic” το 1994, το δίσκο που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το στυλ αλλά και ολόκληρη τη μέχρι σήμερα καριέρα του.
Για παράδειγμα, εκεί που το δεύτερό του άλμπουμ “It Was Written” είχε ένα εξώφυλλο που άνοιγε σαν πόστερ κι εκεί υπήρχαν γραμμένοι όλοι οι στίχοι των τραγουδιών, ένας τεράστιος ποταμός λέξεων, σ’ ετούτο το διπλό του άλμπουμ υπάρχει ξανά πόστερ σαν μέρος της συσκευασίας, μόνο που αυτή τη φορά τις δύο πλευρές του καταλαμβάνουν πόζες του ραπ μεγαστάρ, κατάλληλες για να στολίσουν τον τοίχο των θαυμαστών του.
Όχι ότι ο Nasir Jones δεν μιλάει για θέματα που αφορούν τους ακροατές του, απλά ο λόγος του δεν είναι τόσο κοφτερός και τόσο επιθετικός όσο παλιότερα. Ασφαλώς και το σήμα που προειδοποιεί για γλώσσα πρόστυχη και γεμάτη βία είναι παρούσα στο εξώφυλλο – τι στο καλό, ας μην ξεχνάμε ότι το περιεχόμενο είναι Made In U.S.A! – δεν θα μπορούσαμε πάντως να συγκρίνουμε τη σημερινή του θεματολογία, όσο πολιτική κι αν είναι, που πολλές φορές είναι, με εκείνη του παρελθόντος του. Έχουν εξάλλου αλλάξει και τα δεδομένα σ’ ολόκληρο το χώρο του hip hop, και θα ήταν κουτός αν δεν προσαρμοζόταν σ’ αυτά.
Και αυτή τη φορά έχει πολλούς διάσημους καλεσμένους στα τραγούδια του, αρχίζοντας από την Kelis, που είναι πλέον και η σύζυγός του και φτάνοντας μέχρι τους Busta Rhymes, Ludacris, Maxwell, Doug E. Fresh και λοιπούς άλλους ανερχόμενους αστέρες του χώρου. Οι ρίμες του πατούν επάνω σε μερικά ευφάνταστα samples που προέρχονται από James Brown, Run DMC, George Clinton κι άλλα μεγαθήρια της μαύρης μουσικής, και στα 23 κομμάτια που απαρτίζουν τα δύο cd (συν δύο ακόμη σαν bonus), δηλώνει με ξεκάθαρο τρόπο ότι μπορεί η καριέρα του να είχε κάμποσα σκαμπανευάσματα, και να τον θεωρούσαν αρκετοί ξεγραμμένο σε κάποια στιγμή της πορείας του, αλλά τελικά την τελευταία λέξη θα την πει εκείνος, και δεν θα είναι μια, θα είναι μερικές σελίδες από δαύτες.
