Ο Danny Cohen συμπληρώνει αισίως 45 χρόνια εμπλοκής με την μουσική βιομηχανία, στο ενεργητικό του όμως συγκαταλέγονται μόλις δύο δίσκοι, οι οποίοι για την ακρίβεια μόνο δίσκοι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο τίτλος «Ηχογραφήσεις για Προσωπική Κατανάλωση» μάλλον θα τους ταίριαζε περισσότερο, μιας και το αποτέλεσμα θεωρείται τουλάχιστον απογοητευτικό.
Άλλωστε η δημιουργία ενός δίσκου ολοκληρωμένου, πέρα από το ταλέντο του δημιουργού απαιτεί και την ύπαρξη του ανάλογου budget, το οποίο βεβαίως θα θέσει σε λειτουργία τα γρανάζια της εκάστοτε μουσική ιδιοφυΐας. Στην περίπτωσή μας η δισκογραφική εταιρεία Anti- (θυγατρική της Epitaph) ανέλαβε να σώσει την παρτίδα και τον ίδιο τον Cohen φυσικά, επενδύοντας ένα μέρος του ενεργητικού της σε αυτόν και αναμένοντας όσο το δυνατόν ταχύτερα τις αποδόσεις των επενδύσεών της.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά το ‘Dannyland’ αποτελεί την πρώτη ουσιαστικά ολοκληρωμένη δουλειά του Danny Cohen, ένας δίσκος που ομολογουμένως απευθύνεται σε εκλεπτυσμένα μα κυρίως ανοικτά σε νέα ακούσματα αυτάκια. Όχι βέβαια ότι δεν περιλαμβάνει και δημιουργίες πιο απλές και εύκολες στην κατανόηση, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του κυριαρχεί η έντονα πειραματική και σκοτεινή διάθεση του δημιουργού του.
Τρανή απόδειξη το εναρκτήριο και αποχαιρετιστήριο κομμάτι του δίσκου, ‘The Devil and Danny Cohen’ και ‘Eye of the beholder’. Εδώ οι βαριές μπασογραμμές, οι υποχθόνιες μελωδίες των πλήκτρων και οι εκκωφαντικές κόρνες και ήχοι, ρίχνουν ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από τα εκφοβιστικά φωνητικά του Danny, λίγο πριν το τερατούργημα του κακού απλώσει τα πλοκάμια του.
Παρά την άγρια διάθεση του φίλτατου Danny, δεν λείπουν και οι στιγμές τρυφερότητας όπως το ‘Realm of fantasy’ όπου τα νωχελικά φωνητικά της Jennifer West δημιουργούν το ιδανικό soundtrack για ιστορίες παιδικού νανουρίσματος. Τα ‘Motel Sex’ και ‘Lucy Lucifer’ κινούνται σε πιο ποπ μονοπάτια. Εκεί η βοήθεια της εξαμελούς μπάντας που συνοδεύει τον καλλιτέχνη αποδεικνύεται άκρως ευεγερτική. Φυσαρμόνικες, βιολιά, πλήκτρα και αρκετά ακόμα ασυνήθιστα όργανα περιπλέκονται μεταξύ τους πάντα υπό την αυστηρή επιτήρηση της πολυδιάστατης φωνής του παππού Cohen.
Το να γνωρίσεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από μια περίεργη αντίληψη για τη ζωή, αποτελεί μια άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία, ωστόσο στην περίπτωση του Danny Cohen η εμπειρία είναι επιπλέον και τρομακτική με δόσεις ειρωνείας και χιούμορ.
