Η χρονιά του 2004 μόλις μας άφησε, αλλά πολλά από τα άλμπουμ του θα τα ακούμε για πολύ καιρό... Το Avopolis Music Network παρουσιάζει συνοπτικά τους πολύ αξιόλογους δίσκους της χρονιάς που δενείχαν φτάσει στα χέρια του, είτε γιατί δεν είχαν/έχουν ελληνική διανομή, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Όλους τους δίσκους μπορείτε να τους αγοράσετε online, π.χ. από το amazon.comή τα εξειδικευμένα δισκοπωλεία. Κλείνουμε λοιπόν έτσι το κεφάλαιο 2004, ελπίζοντας το 2005 να είναι μία εξίσου όμορφη χρονιά για τη μουσική.
The Dears - No Cities Left
Από τον Καναδά μας έρχονται οι Dears, έχοντας κατακτήσει πρώτα τους κριτικούς εκεί. Και δεν είναι δύσκολο να πιάσουν π.χ. στη Βρετανία, αφού ουσιαστικά το άλμπουμ τους είναι ένας φόρος τιμής στη βρετανική ποπ, με διάσπαρτα διακοσμητικά στοιχεία για να είναι πιο ελκυστικό το πακέτο. Smiths και Pulp, πότε με λίγο από πρώιμους Roxy Music, πότε με μια πινελιά Serge Gainsbourg, αλλά είναι προφανείς οι επιρροές.
Στις συνθέσεις τους φέρνουν έγχορδα, αναλογικά synths και tremolo κιθάρες, αλλά το κύριο όπλο τους είναι μερικά πολύ όμορφα ποπ κομμάτια, από εκείνα που λες ...ή το 'χεις ή δεν το 'χεις.
Εντάξει, ακόμα και η φωνητική ομοιότητα με το Morrissey είναι προφανής, αλλά εκεί θα σταθούμε μόνο;
Πολύ Καλό
Mark Lanegan - Bubblegum
Ίσως η πιο ολοκληρωμένη σόλο δουλειά του Lanegan. Μαζί του -σε ουσιαστικό ρόλο- καλλιτέχνες σημαντικοί, όπως οι PJ Harvey, Greg Dulli, Josh Homme Dean Ween, Izzy Stradlin και Duff McKagan.
Όπως, όμως, και να το κάνουμε, την παράσταση κλέβει ο ίδιος, είτε επιδίδεται σε εύθραυστα americana κομμάτια και θελκτικές alt-blues μελωδίες, είτε ροκάρει λες και βρίσκεται στα Desert Sessions. Είναι επόμενο, λοιπόν, να τον θαυμάζουν από fans του Tom Waits, ως θιασώτες του stoner-rock ή της Polly Harvey.
Και το Hit The City, με την τελευταία, είναι ένα από τα πιο κολλητικά κομμάτια της χρονιάς.
Απαραίτητο
