Οι καλοί μας φίλοι από την Lo Recordings (με την οποία είχαμε ασχοληθεί διεξοδικά πριν από έναν περίπου χρόνο) μας έστειλαν την καινούργια τους κυκλοφορία μέσω ταχυδρομείου, μπορεί βέβαια να μας την έστειλε ο ίδιος ο καλλιτέχνης που υπογράφει αυτή τη δουλειά μια και είναι πατριωτάκι που εργάζεται στην αλλοδαπή.
Ο Θοδωρής λοιπόν χρησιμοποιεί βασικά ακουστική κιθάρα και κομπιούτερ για να οργανώσει τους ήχους που έχει στο μυαλό του και να τους μετουσιώσει στα σαγηνευτικά λυρικά ποιήματα που ακούμε στο δίσκο. Το ύφος της μουσικής του βρίσκεται κοντά σ’ αυτό των Mum και Four Tet, χωρίς ασφαλώς την ύπαρξη φωνητικών στη δική μας περίπτωση. Πολύ συχνά την παρουσία τους κάνουν αισθητή μουσικά κουτιά που παίζουν σκοπούς θα ‘λεγες από την παιδική μας ηλικία, ούτως ή άλλως όμως τα μουσικά θέματα διατρέχουν νοσταλγικές ηχητικές εικόνες που μοιάζουν να έρχονται από κρυφά ντουλάπια της μνήμης του καθενός μας. Ακόμη, παρά την πληθώρα των ηλεκτρονικών ήχων στη μουσική, αυτό που μένει σαν εντύπωση τελικά στον ακροατή είναι η θέρμη των φυσικών ήχων, η ζεστασιά του ξύλου ενός βιολιού και η ευπρόσδεκτη ψύχρα από το χαλκό ενός πνευστού.
Τα κομμάτια παραπέμπουν σε μυθικούς τόπους και χρονικά πλαίσια, και οι τίτλοι είναι από μόνοι τους σε θέση να σχηματίσουν τις δικές τους εικόνες στον ακροατή : “I Dreamt I Was Throwing Stones At The Sea”, “She Speaks Mellifluously Of Kings And Poets”, “Symphony For Toys”, “Every Garden Has A Corner For Children”.
Κομμάτια που αναδύουν την υγρασία των δρόμων, το βρεγμένο χώμα από ένα δάσος, τη σέπια απόχρωση μιας παλιάς φωτογραφίας, το χαμόγελο ενός παιδιού, την καπνισμένη ατμόσφαιρα ενός υπόγειου μπαρ. Πρόκειται για πολύ προσωπική μουσική και απευθύνεται σε ακροατές που μπορούν να ταυτιστούν με τέτοιου είδους ακούσματα.
