Βάλτε αυτό το cd να παίξει με πολύ προσοχή, μία λάθος κίνηση και μπορεί να σας λιώσει το κεφάλι! Όχι, οι Converge δεν παίζουν τόσο «βαριά» όσο ένα doom metal ή ένα industrial σχήμα, παίζουν όμως αναμφίβολα δυνατά. Για την ακρίβεια, ακροβατούν επικίνδυνα ανάμεσα στο πανκ και το metal, χωρίς να είσαι ποτέ σίγουρος πότε πατούν που και το ανάποδο! Ούτε και που ανήκουν τελικά είμαστε σε θέση να αποσαφηνίσουμε, δεν θα διακινδυνεύσουμε λοιπόν να τους κατατάξουμε σε κάποιο από τα προαναφερόμενα είδη, αν και απ’ ότι φαίνεται, δείχνουν να πλησιάζουν λίγο περισσότερο προς την πρώτη φόρμα. Όχι όμως πάντα! Ή μήπως ναι; Τι σημασία έχει;
Οι Converge είναι χρόνια στο κουρμπέτι και θεωρούνται ηγέτες στο χώρο τους, ετούτο μάλιστα είναι το έβδομο άλμπουμ τους. Φαίνεται εξάλλου από τον ήχο του “You Fail Me”, που ξεχειλίζει από σιγουριά και θόρυβο. Πολύ θόρυβο αλλά ωραίο θόρυβο, οργανωμένο, όχι πρόχειρα και τσαπατσούλικα πράγματα. Ο τραγουδιστής τους Jacob Bannon έχει ένα λαρύγγι που μόνιμα κινείται στα όρια, απορούμε πώς μπορεί και τραγουδάει ακόμη μετά από τόσα χρόνια! Δεν ξεπέφτει στην παγίδα των brutal φωνητικών, επιλέγει την απλούστερη λύση των κραυγών που βγάζουν με πιο φυσικό τρόπο την οργή – αν και δεν είμαστε σίγουροι αν θα ήθελαν ποτέ να κάνουν οτιδήποτε με τον φυσικό του τρόπο. Η υπόλοιπη μπάντα ακολουθεί με σπασμένα φρένα, αν και κάποτε κάνουν την έκπληξη να παίξουν μέχρι και στο στυλ μιας μπαλάντας (“In Her Shadow”).
Αυτό που σου μένει πάντως με το τέλος του δίσκου είναι μια αίσθηση αντίστοιχη με το να έχεις σταθεί πίσω από ένα αεροπλάνο εν ώρα απογείωσης για μισή ώρα. Φανταστικό ακούγεται και φανταστικό είναι!
