“Where’s Captain Kirk” τραγουδούσαν οι Spizzenergi στα τέλη του ’79, αναφερόμενοι στο βασικό ήρωα του τηλεοπτικού Star Trek, το οποίο υποδυόταν ο ηθοποιός William Shatner. Ποιός θα πίστευε πως είκοσι πέντε χρόνια μετά, ο εν λόγω ηθοποιός θα κυκλοφορούσε ένα δίσκο – αν και υπάρχει και το “The Transformed Man” του ’68 – με τη βοήθεια αξιοσέβαστων rock μουσικών (Joe Jackson, Henry Rollins, ο Jon Auer από τους Posies, o Sebastian Steinberg από τους Soul Coughing, o κιθαρίστας Andrew Belew), προεξάρχοντος του Ben Fold (από τους Ben Folds Five). Το “Has Been” είναι ένα άλμπουμ, φτιαγμένο από τέτοιο υλικό, ώστε να γίνει cult.
O William Shatner δεν τραγουδά – ευτυχώς! – αλλά απαγγέλει ιστορίες με θεατρικό τρόπο: πικρές, αστείες, μελοδραματικές, ανθρώπινες, που έχουν να κάνουν με τα μεγάλα ζητήματα της ζωής (θάνατος, ευτυχία, αγάπη, πνευματικότητα), δοσμένες όμως κυρίως με σαρκασμό, με μπόλικο «μαύρο» χιούμορ.
Το ύφος, το στίγμα, δίδεται εξ’αρχής με μια απίστευτη sci – fi / power pop διασκευή στο “Common People” των Pulp. Στο “It hasn’t happened”, o Ben Folds ντύνει τη noir αφήγηση του Shatner μ’ενα μελωδικό θέμα που θα ζήλευαν τόσο ο Todd Rundgren όσο και οι 10CC. Μια μικρή έκπληξη συνιστά η ρυθμική folktronica των Lemon Jelly στο “Together”. Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη όμως είναι το στροβιλίζον groovy ‘n’ psychic ‘60s rock του “Ideal Woman”, αλλά και το σαν παρωδία «οι Calexico – συναντούν - τον - Morricone» “Has Been”.
“Has Been”: η γέννηση ενός θρύλου!
