Πόσοι από εσάς θα αγοράζατε έναν δίσκο γεμάτο διασκευές; Και ακόμη περισσότερο, όταν ο συγκεκριμένος αποτελούσε έμπνευση ενός σχεδόν άγνωστου τραγουδοποιού (εν Ελλάδι τουλάχιστον και σε ένα λογικό αριθμό ατόμων), όπως ο κος David Kitt; Ρητορικό ερώτημα; Έχετε δίκιο...
Γέννημα θρέμμα Ιρλανδίας και με τρία ήδη άλμπουμ στο δυναμικό του ο Kitt αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να τιμήσει τους εφηβικούς του ‘’ήρωες’’ και υπαίτιους της ενασχόλησής του με την μουσική βιομηχανία, δημιουργώντας ένα δίσκο προς τιμήν τους. Το The Black and Red Notebook περιλαμβάνει διασκευές τραγουδιών μιας πληθώρας καλλιτεχνών, από τον JJ Cale και τους Sonic Youth μέχρι τους Beatles και τους Ιvon Cutler.
Βασισμένο, κατά κύριο λόγο, σε ακουστικές συνθέσεις και φλερτάροντας άλλοτε με την καθαρά pop και άλλοτε με την folk-pop αισθητική προσπαθεί να περάσει λίγο από το πνεύμα των πρωτότυπων κομματιών, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο ίδιος στο βιβλιαράκι του δίσκου. Η θεωρία όμως ως γνωστόν απέχει αρκετά από τη πράξη.
Κομμάτια όπως τα ‘’Magnolia’’ και ‘’Teenage Riot’’ των προαναφερθέντων JJ Cale και Sonic Youth αποκτούν μια διαφορετική όψη (κυρίως το δεύτερο), ντυμένα με ανάλαφρες μελωδίες, ‘’αγουροξυπνημένα’’, ενίοτε χαρούμενα bit και καθοδηγούμενα από την ήρεμη και κατά τόπους ξεκούρδιστη χροιά του κατά τα άλλα συμπαθούς Ιρλανδού. Το ‘’And Your Bird Can Sing’’ των ιστορικών Σκαθαριών, ακροβατεί μεταξύ χαύνωσης και υπερέντασης καθώς το ήρεμο, πρώτο μέρος μετατρέπεται σε πλήρως πειραματικό στο δεύτερο μισό, παρασυρόμενο από θορυβώδη κιθαριστικά riffs (η Yoko Ono άραγε έχει ιδέα γι’ αυτό;).
Από την γενικότερη μετριότητα του συνόλου, δεν ξεφεύγει ούτε το ‘’(Don’t Go Back to) Rockville’’ των REM, το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται στην αναζήτηση μιας σαφής κατεύθυνσης και της απαραίτητης δόσης ενεργητικότητας. Έτσι, μόνο τυχαίο δεν χαρακτηρίζεται το γεγονός ότι μία από τις καλύτερες στιγμές του The Black and Red Notebook είναι το ‘’All Night Long’’, μία καθαρά προσωπική δημιουργία του Kitt, στην οποία το απλό νωχελικό πιάνο συνοδεύει τέλεια την αρμονική σύμπραξη κιθάρας-κρουστών (δώστε ιδιαίτερη βάση στο πανέμορφο γύρισμα, στο τέλος του κομματιού!), και εξιστορεί την ιστορία μιας ατελείωτης βραδιάς οινοποσίας και τα μεθεόρτια αυτής.
Σε γενικές γραμμές το The Black and Red Notebook χρήζει προσοχής από τους απανταχού λάτρεις των παραπάνω σπουδαίων ονομάτων, καθώς και του ίδιου του David, αλλά θαρρώ πως η απουσία του από τις δισκοθήκες σας μάλλον σε καλό θα σας βγει. Θα κρατήσετε θέση για κάτι καλύτερο.
