Το ντεμπούτο ενός Αμερικανού industrialer σε γερμανική εταιρεία; Κι όμως γίνεται και φαίνεται να έχει και αρκετό ενδιαφέρον. Οι Violent Entity αρχίζουν να σε σφυροκοπούν από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό του δίσκου με ανελέητους χορευτικούς ρυθμούς στο στυλ των Cyborg Attack και των Suicide Commando με όλα τα καλά και κακά το οποία συνεπάγεται αυτός ο παραλληλισμός.
Δηλαδή ογκωδέστατος και σφικτός ήχος, πανίσχυρα beats και καταιγιστικά κομμάτια διαδεχόμενα το ένα το άλλο με αμείωτο ρυθμό και ένταση, τα οποία θα αναγκάσουν πολλούς φίλους του industrial ιδιώματος να ιδρώσουν χορεύοντας αδιαλείπτως στα σχετικά dance floors. Μάλιστα μπορώ να πω ότι τους βρίσκω ένα κλικ πιο μελωδικούς και ποιοτικούς εν συγκρίσει με τις προαναφερθείσες επιρροές τους.
Υπάρχουν όμως και τα απαραίτητα μειονεκτήματα. Όπως κάθε industrial δίσκος που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και το ‘’Mechanized Division’’ βρίθει απαράδεκτων φωνητικών: το γνωστό σύνδρομο της εξαιρετικά παραμορφωμένης φωνής κάνει κι εδώ την παρουσία του ολοφάνερη και καταστρέφει ό,τι με κόπο έχουν καταφέρει να κερδίσουν οι Violent Entity με τη σύνθεση πολύ ελκυστικών μελωδιών. Αν μπορούσαμε να απομονώσουμε τα φωνητικά από τον υπόλοιπο ήχο θα είχαμε ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα, κατά πολύ ανώτερο. Και είναι κρίμα μια πολύ καλή προσπάθεια να χαραμίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Άντε βέβαια τώρα να πείσει κανείς μέχρι και την τελευταία industrial μπάντα αυτού του πλανήτη ότι τα κομμάτια τους θα ακούγονταν πολύ ομορφότερα απαλλαγμένα από αυτό το βόρβορο της φασαρίας. Γούστα, θα πείτε βέβαια και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Πάντως ταπεινή μου άποψη είναι ότι καταπληκτικές συνθέσεις σαν τα Dark Reality και Meet Your Demise χάνουν κατά πολύ με αυτό τον τρόπο εκτέλεσης τους. Τώρα σε ό,τι αφορά τη θεματολογία μην το πολυψάχνετε, ολίγη από τα γνωστά: σκότος απύθμενο, θύματα σχιζοφρενών, μίσος και ξανά σκότος. Τουλάχιστον να νοιώθουμε και μια οικειότητα.
