Οι Grand Drive, με συνθετικό / ερμηνευτικό / εκτελεστικό άξονα τους αδερφούς Danny και Julian Wilson, είναι μια τετραμελής μπάντα από το Λονδίνο, πράγμα που μετά από πολύ δυσκολία θα υπέθετες εάν άκουγες μόνο τη μουσική τους. Οι Grand Drive δικαίως θεωρούνται ως ένα από τα καλύτερα βρετανικά δείγματα (όχι πως είναι πολλά!) πάνω στον ήχο της americana - και αυτό υπό ευρεία έννοια, διότι τα επιμέρους country, soul και power-pop στοιχεία ισορροπούν αρμονικά.
Το "The Lights In This Town Are Too Many To Count" είναι το τέταρτο άλμπουμ τους. Προηγήθηκαν δύο άλμπουμ στην ανεξάρτητη Loose Rec (το "Road Music" του '99 - μία συλλογή των τριών πρώτων singles τους και ακυκλοφόρητων τραγουδιών - και το "True Love & High Adventure" του '00, ό,τι καλύτερο έχουν ηχογραφήσει με αυτό το ορχηστρικό μίγμα country'n'soul) για να έρθει στη συνέχεια το "πέρασμα" στη "μεγάλη" BMG με το "See at the Morning In" του '02.
Ακούγοντας τις τρεις πρώτες κατά σειρά - από τις δέκα συνολικά - συνθέσεις του νέου τους άλμπουμ, άρχισα να ψάχνω για κοσμητικά επίθετα που θα συνηγορούσαν σε μια δυνατή πρόταση αγοράς/ακρόασης. Το ένα τραγούδι ήταν καλύτερο από το άλλο. Τρία τραγούδια χαρμολύπης ("Maybe I'm a winner / playing in a losing game") με έντονο λυρισμό, συγκρατημένη θλίψη, ζεστό ήχο (πιάνο, κιθάρες, hammond όργανο), απαλά φωνητικά. Πραγματική κοσμική αμερικάνικη μουσική με κάπως πιο έντονο το ροκ στοιχείο.
Η συνέχεια δυστυχώς δεν αποδεικνύεται ισάξια. Οι επόμενες συνθέσεις, από τις οποίες κάπως ξεχωρίζουν το "I won't let you down" με τις εμφανείς (από Smokey Robinson & The Miracles) soul επιρροές και η θαμπή power-pop του "These aren't words", χωρίς να είναι κακές ή αδύναμες, είναι απλά ικανοποιητικές. Το "Lady Of Mine" με τον country-folk ήχο του θυμίζει Emmylou Harris. Στο "Me & My Star" oι Grand Drive ακούγονται σα Mazzy Star χωρίς το ναρκοληπτικό στοιχείο, ενώ στο "Your Final Hour" η gospel-rock (σα λακωνική έκδοση των Spiritualized) επειδή διαρκεί πολύ σε νανουρίζει για τα καλά. Τα δε "Santa Rita" και "I Believe In Love" είναι πολύ γερασμένα και γλυκανάλατα για μια μπάντα σαν τους Grand Drive.
Εν κατακλείδι, ένα άλμπουμ με τις τρεις συνθέσεις που θα 'θελα να ξανακούσω και άλλες δύο που δε με "χαλάνε", μάλλον δεν συνιστά μια ικανοποιητική πρόταση αγοράς/ακρόασης για όλους...
