Από το ξεκίνημα κιόλας του ομώνυμου άλμπουμ τους με ένα εξαιρετικά αξιαγάπητο loose pop track όπως το Time-Go-Round, όπου η ταξιδιάρικη αίσθηση του τίτλου έρχεται να συμπληρωθεί και από το μουσικό μέρος του, οι Mantler δείχνουν να αποτελούν μία διαφορετική περίπτωση. Και είναι...
Πρόκειται για το project ενός ανθρώπου ουσιαστικά, του Chris A. Cummings. Ο Καναδός 25χρονος μουσικός, δείχνει να απαρνιέται το αγαπημένο του σε μικρότερες ηλικίες πιάνο και παράλληλα με την ενασχόλησή του με την παραγωγή και συγγραφή κιν/φικών ταινιών, φτιάχνει ένα ενδιαφέρον project του οποίου το κύριο συστατικό είναι ένα πλούσιο χαρμάνι από tapes, ηλεκτρονικούς ήχους από τα keyboards του, αλλά και r n’ b παιχνιδιάρικων και ταυτόχρονα διανθισμένων με νότες μελαγχολίας φωνητικών και στίχων.
Η πλούσια, όπως διαβάζουμε στο site της εταιρίας του, συλλογή που διαθέτει από rare groove και acid jazz δίσκους δείχνει να έχει μία ανεπαίσθητη μεν, αλλά εξαιρετικά σημαντική για τον ήχο του και το ρυθμικό του υπόβαθρο επιρροή. Μην περιμένετε να ακούσετε κανέναν μουσικό απόγονο του Lou Donaldson π.χ, αλλά το soul feeling το διαθέτει με το παραπάνω. Και οι μελωδίες του μπορεί να μην είναι ραδιοφωνικές, αλλά τελικά η παρουσία των εμβόλιμων ψηγμάτων βρώμικων ηλεκτρονικών μπλιμπλικίων δεν καταφέρνει να κρύψει την πολιτική ορθότητά τους και την ποπ καταβολή τους.
Από εκεί και πέρα, το άλμπουμ είναι χαμηλών τόνων, φλέρταρει έντονα με τον εφιάλτη της υπνηλίας, αλλά εν τέλει η ειλικρίνεια των προθέσεων και η προσεγμένη δουλειά του όλου εγχειρήματος είναι αυτή που σου επιτρέπει να ζητήσεις κι άλλες ακροάσεις. Όσοι είστε εξοικειωμένοι με τον ήχο της casio-made pop του Momus, θα ξετρελαθείτε ακούγοντας το Landau, ενώ και όσοι τον βαριέστε μέχρι αηδίας (σαν και τον γράφων ώρες ώρες, καλή μου ώρα) μην φοβάστε καθόλου. Η τριαλαλά διάθεση δεν εμφανίζεται ποτέ. Αντίθετα, πρόκειται για ένα προσωπικό δημιούργημα, διακριτά σμιλεγμένο από μία intellectual στιχουργική μελαγχολία και –μία γενικότερη- πίκρα.
Ενδείκνυται για τις μεγάλες ώρες της ημέρας, όταν η διάθεση συνήθως πέφτει, έπειτα από μία κουραστική μέρα. Όχι, για να μην μου λέτε ότι σας την έριξε το άλμπουμ που σας προτείνω να ακούσετε, με το παρόν κείμενο...
