Autechre και Boards of Canada ήταν δύο προφανείς επιρροές του Uwe Zahn, του ανδρός πίσω από το όνομα Arovane, στις δύο μέχρι τώρα δουλειές του, αν και το δεύτερο άλμπουμ του, το "Tides" ήταν αυτό που φανέρωσε πολύ περισσότερες αρετές, βάζοντας IDM και ακουστικά όργανα να μοιράζονται τον ίδιο καμβά.
Κάπου ανάμεσα κινείται στο Lilies, με πιο uptempo διάθεση, αλλά το αποτέλεσμα είναι απολύτως αναγνωρίσιμο στα 37 λεπτά του. Μελωδικό IDM από τις αρχές των 90s, αφηρημένες μουσικές δομές και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα συνθέτουν το γκρίζο, κρύο, απόλυτα μελαγχολικό μουσικό τοπίο που εμπνεύστηκε στο ταξίδι του στην Ιαπωνία κι έγραψε αμέσως μετά. Οι πληροφορίες από την εταιρία του αναφέρουν ότι με το που ολοκλήρωσε την παραγωγή διέλυσε το στούντιο ή μάλλον το πακέταρε σε μικρά κομματάκια (μπουχτισμένος ίσως από τη συναισθηματική φόρτιση; πολύ "δηθενιά" μας ακούγεται, αλλά ποίος ξέρει...). Το τελευταίο μάλιστα κομμάτι έχει τίτλο "Good bye Forever" και αύρα αποχαιρετισμού, με ένα κυρίαρχο πιάνο και τρεμάμενους τόνους να μας δίνουν ίσως κάποιο hint για το επόμενο project.
Δεν μπορούμε όμως να ζορίσουμε παραπάνω το μυαλό μας για το τί μέλλει γενέσθαι, μόνο να σας προτείνουμε τα συνθετικά κύματα του "Ten Hours" (τόσο είναι το ταξίδι από το Βερολίνο στο Τόκιο) ή το καταπληκτικό "Tokyo Ghost Stories".
Αστική μοναξιά, ιμπρεσιονιστικές εικόνες και κρυμμένος ρομαντισμός μιας πόλης που ίσως θέλουμε να έχουμε έτσι στο μυαλό μας και μπορούμε να πλάσουμε με τη βοήθεια του Arovane. Με αυτό το σκεπτικό, χαλάλι ο μύθος.
