Θυμάστε τους Jam & Spoon του 1993 της απλοϊκής pop του Right In The Night με την ερεθιστική Plavka στα φωνητικά; Ωραία! Τώρα ξεχάστε τους γιατί η μουσική τους ταυτότητα σχεδόν 10 χρόνια μετά, ουδεμία σχέση έχει με τις πρόχειρες και κλισαρισμένες εκείνες συνθέσεις με τις οποίες τους γνωρίσαμε. Βέβαια, η πανέμορφη Plavka, για καλή μας τύχη, είναι ακόμα εδώ. Με 3 full albums στην πλάτη από τότε και καμία ντουζίνα singles το, εκ Φρανκφούρτης ορμώμενο, ντουέτο των Jam El Mar και Mark Spoon επανακάμπτει με τον τέταρτο δίσκο του Tripomatic Fairytales 3003 δίνοντας μας ένα καταπληκτικό κράμα από άλλοτε χαλαρές κι άλλοτε δυνατές κιθάρες, chill out στιγμές, ethnic περάσματα με τα ηλεκτρονικά στοιχεία να βρίσκονται παρόντα στη μουσική τους, όχι όμως σε πρώτο πλάνο.
Τα 14 κομμάτια που συνθέτουν το δίσκο έχουν σαν χαρακτηριστικό τη συμμετοχή στα φωνητικά, κάποιων πολύ σημαντικών ονομάτων της σύγχρονης ανεξάρτητης σκηνής. Και μιλάμε για ονόματα που αγγίζουν τα όρια του θρύλου όπως ο μεγάλος Σκωτσέζος Jim Kerr από τους Simple Minds ή ο πολυπράγμων Midge Ure με μια τεράστια καριέρα πίσω στα 80’ς που περιλαμβάνει σχήματα σαν τους Ultravox (κυρίως), Thin Lizzy και Visage αλλά και την ενασχόλησή του με μουσικές παραγωγές για θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση καθώς και την πολύ σημαντική διοργάνωση του φιλανθρωπικού Band Aid το 1985. Από κοντά ακολουθούν εξίσου σημαντικές προσωπικότητες, σαν την μεγάλη μου αδυναμία Dolores O’Riordan από τους Cranberries, τον Tricky, τον Rea από τους Reamonn, κάποιες ακόμα πολύ καλές φωνές και φυσικά η Αμερικανίδα Plavka Lonich (με συμμετοχή σε 3 κομμάτια), που αποτελεί το τρίτο μέλος του σχήματος από το 1992 και ένθεν με δεδομένη την παγκόσμια επιτυχία που γνώρισαν οι Jam & Spoon με εκείνη στα φωνητικά του Right In The Night.
Ακούγοντας το Tripomatic Fairytales τις πρώτες φορές, μπορεί να σας δοθεί η εντύπωση της ανομοιογένειας όμως ύστερα από μερικά ακούσματα θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για ένα πολύ ελκυστικά καλοδουλεμένο σύνολο με όλες τις συνθέσεις να είναι μελετημένες ξεχωριστά για τον κάθε ερμηνευτή, μιας και στα περισσότερα κομμάτια, τους στίχους έχουν γράψει οι ίδιοι οι τραγουδιστές. Η ουράνια φωνή του Jim Kerr δεν μπορεί παρά να σας παρασύρει στο ιδιαιτέρως μελωδικό και ρυθμικό Cynical Heart που αποτελεί και την πρώτη επιλογή για κυκλοφορία ενός single μέσα από τον δίσκο. Μια εξ ίσου καταπληκτική σύνθεση είναι το Something To Remind Me με τον Midge Ure να ερμηνεύει ιδανικά με την ξεχωριστή φωνή του που συνοδεύει τον πολύ ζωντανό και χαρακτηριστικό ήχο τις κιθάρας. Στο Mirror Lover έχουμε τη συμμετοχή της Dolores σε ένα όμορφο, αργό και υπνωτιστικό κομμάτι όπου τα γνωστά τσαλίμια της παραπέμπουν στα πιο χαμηλότονα κομμάτια του No Need To Argue. Από ΄κει και πέρα έχουμε μια ακόμα σειρά από πολύ καλές συνθέσεις όπως το ατμοσφαιρικό, με χαλαρό beat-άκι, Blue Moon Tidal με τη μαγευτική φωνή της Plavka, τον ελκυστικά παράξενο (και απρόσμενο για το συγκεκριμένο δίσκο) συνδυασμό hip hop-reggae φωνητικών του Mike Romeo μαζί με σκληρά κιθαριστικά riffs σε πολύ γρήγορους ρυθμούς συνοδευόμενα από τις φωνή της Ινδής Shweta Shetty στο ρόλο της Ofra Haza. Το ethnic προθέσεων So Sweet με τη Virginia Nascimento, το -με rock ενορχήστρωση και ανεβασμένα bpm- Mary Jane, τη μπαλάντα Why? με τον Rea να βάζει τα δυνατά του προσπαθώντας να σε ξεγελάσει ότι πρόκειται για τον Bono (και τα καταφέρνει καλά ο άτιμος) και το δεύτερο single Set Me Free με τον Rea να κερδίζει με σιγουριά πια το Βραβείο Καλύτερης Μίμησης Του Bono.
Δύσκολα θα βρείτε κάποιο αδιάφορο κομμάτι μέσα στο album, αν και τα Butterfly Sign και None Of This θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να σας πείσουν για το αντίθετο. Εσείς δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε και να ταξιδέψετε τα θερινά σας βράδια με τις μουσικές των κ.κ. Jam και Spoon.
