Όχι ότι μπορεί να μη μας αγαπάνε και σαν πελάτες, αλλά το επιμόνως ανταποδοτικό We Love You τους είναι όνομα εταιρίας (label υπαγόμενο στη Wall Of Sound, βασικά) και μάλιστα εκείνης που έβγαλε από τα σπλάχνα της ονόματα όπως οι Franz Ferdinand, οι Electric Six και οι Bees.
Αυτό είναι το τρίτο μέρος της σειράς και αν εξαιρέσουμε τους κράχτες, οι οποίοι συμμετέχουν εδώ με γνωστά τους κομμάτια (το "Laura" των Scissor Sisters και το super-fantastiche "Darts of Pleasure" των Franz Ferdinand, δεν ξέρω αν είμεθα σε θέση να τα ξανακούσουμε, μετά από τόσο λιώσιμο!), έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή με σαφώς μη αναγνωρισιμο υφολογικά στίγμα, αλλά με αξιοζήλευτη φρεσκάδα, χάρις στα αποκλειστικά κομμάτια από nest big things, ήτοι τους Whitey, The Ludes, The Earlies, Diefenbach, The Superimposers και Fake Sensations.
Το ultra-πιασάρικο "Synthesizer" που έκλεινε το περσινό Fire των Electric Six είναι μεν κράχτης, αλλά ευχάριστα θα το συμπεριλαμβάναμε στην ηχητική συνοδεία ενός ταξιδιού. Έτσι κι αλλιώς, η πλειοψηφία των κομματιών ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Πάρτε την ξεχασμένη από την 80s ατμόσφαιρα των αναβιωτών του Happy Mondays ήχου, Grand National, που στο υπνωτικό "Playing In The Distance", με τα υπέροχα overdubbed backing vocals του, αποκτά μια 21st century διάσταση. Και η δροσερή 80τίλα των Zoot Woman (βλ. "Woman Wonder") μας κάθεται μια χαρά (ζεστές) μέρες που 'ναι, και οι LCD Soundsystem (βλ. "Give It Up") φαίνεται ότι ό,τι άκουσαν από Radio 4 και Rapture τα αφομοίωσαν και είναι σε θέση πλέον να κάνουν και πλάκα με τον εαυτό τους ("These are the parts of a terrible past / And these are the things we can live without").
Οι δε Earlies μου κάνουν ...περίεργο φρούτο. Πρόκειται για μια υπερατλαντική τετράδα (δύο από το Μάνστεστερ και δύο από το Tέξας), αλλά αυτό που βγάζουν δεν είναι εκείνο που προς στιγμήν φαντάστηκε το μυαλό σας, αλλά ένα αφαιρετικής μελωδικότητας, γυαλιστερά πλαστικοποιημένο και φουλ στο synthesiser "Morning Wonder" που θα πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε.
Τέλος, τόσο το καλοκαιρινό daydream του ‘Would it be impossible’ των The Superimposers, όσο και μία συνέχεια των The Coral από τους Ludes ("Your Dog Don't Bark") αποτελούν άξιες προσθήκες σε μία 100% προσεγμένη συλλογή που συνδυάζει κομμάτια αγαπημένα, με τα καλύτερα tracks από τα νέα ονόματα της εταιρίας, τα οποία μπορεί να μην φέρνουν κάτι το ρηξικέλευθο στη μουσική (και ποιός δεν κινείται πλέον στο πνεύμα του 'αναβιωτισμού'!), μας χαρίζουν όμως ένα πολύ ευχάριστο soundtrack για τις διακοπές μας. Θα πρότεινα να μην σας ξεφύγει.
