Οι ετερόκλητες συνεργασίες έχουν πάντα το δικό τους ενδιαφέρον και σπάνε την δισκογραφική μονοτονία. Συνεπώς και η πρόσφατη συνεύρεση τριών μουσικών με διαφορετικά στυλ αλλά παρεμφερείς αυτοσχεδιαστικές τάσεις κάτω από την στέγη της πάντα εκλεκτικής Staubgold, είναι άξια λόγου. Ο πρώτος (Ekkehard Ehlers) είναι λάτρης της ηλεκτρονικής μουσικής και της ηχητικής αποδόμησης, ο δεύτερος (Joseph Suchy) αρέσκεται στο κιθαριστικό feedback και τον θόρυβο ενώ ο τρίτος (Franz Hautzinger) ακολουθεί πιο jazz μονοπάτια με την τρομπέτα του.
Ξεδιπλώνοντας την χάρτινη συσκευασία του cd, καταλήγουμε σε ένα τετρασέλιδο, από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε αρκετές πληροφορίες για το concept της κυκλοφορίας αυτής. Από όσο γίνεται κατανοητό από την δυσανάγνωστη γραμματοσειρά, το Soundchambers είναι ένα πρωτοποριακό installation που βρίσκεται στο πάρκο του μουσείου Serralves στο Porto. Προφανώς ο ρόλος του cd είναι η ηχητική επένδυση της κατασκευής αυτής και όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις είναι αρκετά abstract και χαοτικό, ώστε να αφήνει τη σκέψη να καλπάζει.
Ο Ehlers βυθισμένος στο laptop του, δίνει την κεντρική αυτοσχεδιαστική πλατφόρμα, πάνω στην οποία οι άλλοι δυο δίνουν τις πιο ‘γήινες’ πινελιές τους. Τα 40 λεπτά του cd περιλαμβάνουν πέντε άνευ τίτλων συνθέσεις, κάθε μια εκ των οποίων διαθέτει κάποιες γενικές αρμονικές γραμμές, πάνω στις οποίες αυτοσχεδιάζουν οι δυο άλλοι μουσικοί . Οι δισκοπώλες μπορούν κάλλιστα να τοποθετήσουν το Soundchambers στο ράφι με την κατηγορία ‘ambient’, κοντά στους δίσκους του Eno, μια και παρ’ όλους τους πειραματισμούς και το διάχυτο ψυχεδελικό κλίμα, η μουσική παραμένει απλή και χαλαρωτική.
Φαντάζομαι ότι το Soundchambers θα αποτελεί την τέλεια ηχητική επένδυση του αντίστοιχου εκθέματος στο Πόρτο. Αν μπορεί μάλιστα κάποιος να μου δωρίσει εισιτήρια για ένα ταξιδάκι μέχρι εκεί θα εκφράσω και μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Στο ερώτημα όμως αν το Soundchambers περιέχει απλά και μόνο ‘συνοδευτική’ μουσική, η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη … αλλά από την άλλη αυτό ακριβώς δεν ισχύει και στο μεγαλύτερο κομμάτι της ambient δισκογραφίας;
