Στα 35 λεπτά τούτου του δίσκου βρίσκονται στριμωγμένα συναρμολογημένα κομμάτια από ηχητικές μινιατούρες των κάποτε ηρώων του Μπρίστολ. Μην φοβάστε - πλησιάστε. Δεν έχουμε να κάνουμε με παρωχημένους ήχους κι επαναλήψεις ορίτζιναλ ήχου της trip-hop σκηνής. Αντιθέτως, αν και ηχογραφημένο στην προαναφερθείσα πόλη, το "The Vessel" παίρνει περισσότερο τον ενθουσιασμό και το παλιομοδίτικο, αυθεντικό συναίσθημα των ημερών της ακμής του και χωρίς ελαφρόπιοτες γλύκες περνά την ηλεκτρονική παιδικότητα των Mum και το noir τοπίο που βρίσκουμε στα άτυπα soundtrack του Barry Adamson, στην πιο dub του έκδοση.
Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι Broadway Project που απαιτούν το μισάωρο από τις μοναχικές μας νύχτες; Είναι το ...project του παραγωγού, ενορχηστρωτή και συνθέτη Dan Berridge, με παρελθόν ένα επίσης πανέμορφο ντεμπούτο γεμάτο με παζλ από samples, το "Compassion" του 2001. Στα δύο χρόνια που πέρασαν, ο Dan συνεργάστηκε στο remixing κομματιών των Badly Drawn Boy, Neil Halstead και Soulsavers, μεταξύ άλλων, ετοιμάζοντας παράλληλα το δεύτερο άλμπουμ του, αυτή τη φορά δίνοντας βάση στα φυσικά όργανα.
Η αρχή είναι εντυπωσιακή: Το "Beauty" αποτελεί ένα electronica βαλς, με υποβλητικά έγχορδα, ένα στοιχειωμένο πιάνο, μιλιταριστικό drumming και σαγηνευτικές φωνές. Στα επόμενα κομμάτια συνεχίζεται το πυκνό και κλειστοφοβικό κλίμα, με τα φωνητικά του εσχάτως προστεθέντος Richard Palmer να προσθέτουν στην ψυχεδελική προέκτασή τους, είτε φτάνοντας ένα ψεύτικο falsetto, είτε μένοντας σταθερά στο κανονικό τους ηχόχρωμα, είτε αγγίζοντας το δοκιμασμένο στο είδος, αιθέριο φωνητικό χαλί του Horace Andy.
Κι εκεί που λες ότι τα έχεις ακούσει όλα, έρχεται ένα συγκλονιστικό "Darkling" με ένα επαναλαμβανόμενο γκοσπελ-χορωδιακό "Jesus, bring me rest", στα όρια του νοσηρού θλιμμένο. Late night, jazzy, δυσβάσταχτα μελαγχολικό κι επικό. Η συνέχεια μέχρι και το τέλος είναι γεμάτη εκπλήξεις. Έχουμε το αιθέριο "Sufi", το μπαλλαντοειδές "Unborn" (ίσως το πιο απλοϊκό και γυμνό μουσικό θέμα εδώ), το απίστευτο όσο και δραματικό "Angel Heart" με την ευγένεια του Sakamoto και τις αναμνήσεις από Bacharach, το ξαναδουλεμένο το "For The One" από το Compassion (χωρίς καμία βελτίωση όμως) και το "Manifesto (Stand Up)" που εμφορείται από jazzy sampling και εκπέμπει ζοφερά κομμάτια παράνοιας, μα κι αποθέματα ελπίδας ευθύς αμέσως.
Ο Dan Berridge ετοίμασε 10 μοναδικά σοφιστικέ μεν, κινηματογραφικά, βραδυνά, μα και εξαιρετικά πιασάρικα στο συναίσθημα κομμάτια που συνεχίζουν απτόητα την παράδοση των Portishead, Tricky, Alpha ή και Cinematic Orchestra αν θέλετε, αφού σε πολλές περιπτώσεις η τεχνοτροπία τους δεν διαφέρει από εκείνη των τελευταίων. Οι Broadway Project όμως είναι ένα "σχήμα" καλοδουλεμένο και ξεχωριστό, αφού καταφέρνουν να εμφυσήσουν σχεδόν ανεπαίσθητα και αρκετά progressive στοιχεία, πάντα βέβαια σε μικρή δοσολογία, αφού όπως είπαμε το άλμπουμ στριμώχνει τα πάντα σε 35 λεπτά. Έγχορδα, σύνθι, κιθάρες, πολλά samples με κυρίαρχο τον ήχο της βροχής, wurlitzer, ζωντανά κρουστά (αλά David Holmes) και άφθονος βινυλιακός θόρυβος, χωρίς να ανακαλύπτουν τον τροχό, μας δίνουν ένα πολύ δυνατό, βαθιά εσωγενές σάουντρακ για το πακέτο απώλεια-ελπίδα, αλλά και για τις μικρές μοναχικές μας περιπλανήσεις...
