Οδηγίες Χρήσεως του παρόντος cd:
1. Μην σας ξενίσει το αποκρουστικό εξώφυλλο. Πείτε το παρασύνθημα “We Fuckin’ Hate Tony Blaire” και προχωρήστε.
2. Προετοιμαστείτε να πάρετε μια γερή δόση Trip Hop με μαύρα φωνητικά.
3. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί indie trip hop. (επιτέλους τα κατάφερα και ικανοποίησα την ματαιοδοξία που είχα από μικρός να γίνω ο ίδιος Νονός ενός μουσικού ιδιώματος. Τρέμε Lester , τρέμε Greil, τρέμε Cameron)
4. Η Μικρή Νυχτερινή Μουσική που θα κατακλύσει τα ακουστικά σας (τι εννοείτε ποια ακουστικά; Μα ασφαλώς και θα το ακούσετε σε discman!) συνδυάζει τα τρία Μεγάλα Άλφα της Μουσικής: Ακεραιότητα, Αμεσότητα, Απλότητα.
5. Μην δοκιμάσετε να το χορέψετε. Είναι η κλασική περίπτωση του αχορευτου (sic) trip hop.
6. Σας αρέσει η φωνή του David McAlmont; Χαίρομαι. Κι εμένα. Όχι, δεν τραγουδάει ο σημαντικότερος gay έγχρωμος τραγουδιστής των τελευταίων χρόνων, αλλά σίγουρα κάποιος κλώνος του.
7. Το single Dennis είναι μ-α-γ-ι-κ-ο! Αρχίστε την ακρόαση από αυτό το κομμάτι.
8. Αν και προβάλει ενίοτε ως συνθετικά μονομανές, έχει κάτι (που ακόμη δεν το έχω εντοπίσει, όποτε να αναμένετε και δεύτερο κείμενο επ’ αυτού…) που με τράβηξε εξαρχής. Μάλλον το ότι δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα γι’αυτό.
Ακόμη και το Ιντερνετ αδυνατεί να αναγνωρίσει το λήμμα Virgin Souls 1629. Ενίοτε συνδυάζει τόσο αρμονικά τα διαφορετικά σύμμεικτα μουσικά στοιχεία που είναι σαν να βρέθηκαν στην ίδια μπάντα ο μινιμαλιστης ηλεκτρονικός εραστής Θανόπουλος, ο posh κι ακραιφνής ελιτίστας Πυκνάδας, ο αμείλικτος πιουριστας Μπούρας, ο ολιγόλογος κι ώρες ώρες χαμένος στον κόσμο του Κονδύλης κι ο αμετανόητος υπερασπιστής της εμπορικότητας Βογιατζής.
10. Βαλτέ το cd να παίξει όταν κάνετε το τραπέζι (ή το κρεβάτι, μην ξεχνιόμαστε, ε;) στο έτερον σας ήμισυ. Είναι εξαιρετικά ηδονιστικό. (πάντως όχι περισσότερο από την φωνή του Chris Rea. Πιστέψτε με, οι γυναίκες τον λατρεύουν…)
11. Ναι, το 162 είναι μια περίπτωση love or hate δίσκου. Δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Μόνο στο μυαλό ενός νοσηρού μουσικογραφιά σαν εμένα.
12. Όχι, δεν χρησιμοποιήθηκαν χημικά διεγερτικά προκειμένου να γραφτεί το παρόν πόνημα. Άντε να παίχτηκε καμιά μπαφίτσα στο τσακίρ κέφι.
13. Μην επισκεφτείτε το επίσημο site της μπάντας www.virginsouls.com. Δεν εμφανίζεται πουθενά. Μου θυμίζει την υπόθεση με τις Πυραμίδες πριν μερικά χρόνια. Γκρουπ Φαντομάς.
14. Κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ αδαής, άσχετος και τα λοιπά κι έχοντας απόλυτη επίγνωση του Νόμου Του Αvopolis που προβλέπει μαστίγωμα με την Γάτα Με Τις Εννιά Ουρές ενώπιον των υπόλοιπων συναδέλφων προς παραδειγματισμό, δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει το 162.
15. Πάντως το Virgin Souls είναι περικοπή από την Καινή Διαθήκη. (Ορκίζομαι ότι το έψαξα Κύριε Αρχισυντακτα, δεν το έβγαλα από το νου μου!)
16. Τούτη τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, ακούω το οργανικό αποκορύφωμα του δίσκου, το Personality. Σας αφήνω. Καβαλάω το τιμημένο Τσαβαλικο Corsa και την κάνω για Χαλκίδα. Αμαξάκι μου γλυκό, κοίτα να δεις τι καινούργιο cd-ακι θα ακούσουμε μαζί…
