Ομολογώ ότι είναι από τις λίγες φορές που πέφτει στα χέρια μου ένα soundtrack πριν δω την ταινία. Συνήθως η πορεία είναι η αντίστροφη, πρώτα βλέπεις την ταινία και μετά ακολουθεί η ακρόαση του soundtrack που κατά κάποιον τρόπο προσφέρει και μια αναβίωση της ατμόσφαιρας της ταινίας. Η σύνδεση ταινίας-soundtrack είναι γεγονός αναπόφευκτο και αποδεικνύεται εύκολα αν σκεφτείτε πόσες φορές αγοράσατε ένα soundtrack από μια ταινία που δεν σας άρεσε ... όσο καλή και αν ήταν η μουσική της. Ελάχιστες και μόνο όταν το soundtrack αποτελούσε κατά κάποιον τρόπο μια 'συλλογή' τραγουδιών, όχι υποχρεωτικά συσχετιζόμενων με την ταινία. Έτσι καταλήγουμε στο ότι ακούγοντας μόνο το soundtrack χωρίς τη συνοδεία της ταινίας μπορείς μεν να δεις με ένα πιο αντικειμενικό μάτι την ίδια τη μουσική αλλά με τον κίνδυνο το όλο αποτέλεσμα να δείχνει ξεκρέμαστο χωρίς τη συμβολή (έστω και νοητή) των εικόνων. Για να δούμε όμως τι συμβαίνει στην ταινία που μας αφορά, το In America και την προσπάθεια του διδύμου Maurice Seezer / Gavin Friday.
Κατ' αρχάς το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μια μελοδραματική ταινία, με θέμα την μετανάστευση μιας οικογένειας στην Αμερική, δίνει ανοικτό συγκινησιακό πεδίο στους δυο συνθέτες. Η ταινία είναι του Ιρλανδού Jim Sheridan, ο οποίος έχει πλέον ως μόνιμους συνεργάτες τους επίσης δουβλινέζους Seezer/Friday, σε ταινίες όπως τα 'In the name of the father', 'The Boxer' κ.α. Μάλιστα τους πολύ παρατηρητικούς το όνομα του Gavin Friday θα παραπέμψει σε ένα σπουδαίο Ιρλανδικό συγκρότημα της post punk σκηνής, τους Virgin Prunes, στους οποίους ήταν το κεντρικό πρόσωπο. Βέβαια ουδεμία σχέση έχουν τα soundtracks που ηχογραφεί τώρα με την εποχή εκείνη.
Ρίχνοντας μια ματιά στο εσωτερικό του cd, διακρίνουμε 14 σύντομα αποσπάσματα, διάρκειας 2-3 λεπτών το καθένα, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι παραλλαγές είτε του ρομαντικού κυρίως θέματος, είτε έχουν ένα πιο παιχνιδιάρικο χαρακτήρα όπως τα δύο μέρη του Mr American Dream και το Happy Holiday. Το κυρίως θέμα είναι μια μπαλάντα, το Time Enough for Tears, στην οποία συμμετέχει και ο Bono, ενώ την εκτέλεση αναλαμβάνει η Andrea Corr από τους Corrs, ακολουθώντας τα βήματα της Celine Dion. Σίγουρα η attraction του soundtrack, για τον πολύ κόσμο, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο που θα δικαιολογούσε κατ' αποκλειστικότητα την αγορά του cd.
Εν τέλει στο 'crash test' της ακρόασης του soundtrack ανεξάρτητα της ταινίας, τα αποτελέσματα είναι μέτρια και ελαφρώς άνισα, με ορισμένα από τα μουσικά μέρη να κολλάνε αμέσως στο μυαλό και άλλα να ακούγονται πληκτικά. Βέβαια όσοι είδαν την ταινία και έχυσαν μερικά δάκρυα ίσως να μην είναι τόσο κυνικοί στις απόψεις τους για το soundtrack… οπότε σαν τελικό μεσοβέζικο συμπέρασμα (ε μέρες που είναι, πρέπει να αφομοιώσουμε και εμείς λίγο το στυλ των πολιτικών) μπορούμε να πούμε ότι το soundtrack του In America είναι ένα καλό συμπλήρωμα της ταινίας, αλλά η χρηστικότητα του σταματάει εκεί.
